આંખ મીંચીને જોઉં તો દેખાય છે
આ અહીં પહોંચ્યાં પછી આટલું સમજાય છે
કોઈ કંઈ કરતું નથી આ બધું તો થાય છે
હાથ હોવાથી જ કંઈ ક્યાં કશું પકડાય છે
શ્વાસ જેવા શ્વાસ પણ વાય છે તો વાય છે
આંખ મીંચીને હવે જોઉં તો દેખાય છે
ક્યાંક કંઈ ખૂલી રહ્યું ક્યાંક કંઈ બિડાય છે
જે ઝળકતું હોય છે તારકોનાં મૌનમાં
એ જ તો સૌરભ બની આંગણે વિખરાય છે
શબ્દને અર્થો હતાં ઓગળી કલરવ થયાં
મન ઝરણ પંખી બધું ક્યાં જુદું પરખાય છે
आंख मींचीने जोउं तो देखाय छे
आ अहीं पहोंच्यां पछी आटलुं समजाय छे
कोई कंई करतुं नथी आ बधुं तो थाय छे
हाथ होवाथी ज कंई क्यां कशुं पकडाय छे
श्वास जेवा श्वास पण वाय छे तो वाय छे
आंख मींचीने हवे जोउं तो देखाय छे
क्यांक कंई खूली रह्युं क्यांक कंई बिडाय छे
जे झळकतुं होय छे तारकोनां मौनमां
ए ज तो सौरभ बनी आंगणे विखराय छे
शब्दने अर्थो हतां ओगळी कलरव थयां
मन झरण पंखी बधुं क्यां जुदुं परखाय छे
Ankh Minchine Joun To Dekhaya Chhe
A ahin pahonchyan pachhi atalun samajaya chhe
Koi kani karatun nathi a badhun to thaya chhe
Hath hovathi j kani kyan kashun pakadaya chhe
Shvas jeva shvas pan vaya chhe to vaya chhe
Ankh minchine have joun to dekhaya chhe
Kyanka kani khuli rahyun kyanka kani bidaya chhe
Je zalakatun hoya chhe tarakonan maunaman
E j to saurabh bani angane vikharaya chhe
Shabdane artho hatan ogali kalarav thayan
Man zaran pankhi badhun kyan judun parakhaya chhe
Ānkh mīnchīne joun to dekhāya chhe
Ā ahīn pahonchyān pachhī āṭalun samajāya chhe
Koī kanī karatun nathī ā badhun to thāya chhe
Hāth hovāthī j kanī kyān kashun pakaḍāya chhe
Shvās jevā shvās paṇ vāya chhe to vāya chhe
Ānkh mīnchīne have joun to dekhāya chhe
Kyānka kanī khūlī rahyun kyānka kanī biḍāya chhe
Je zaḷakatun hoya chhe tārakonān maunamān
E j to saurabh banī āngaṇe vikharāya chhe
Shabdane artho hatān ogaḷī kalarav thayān
Man zaraṇ pankhī badhun kyān judun parakhāya chhe
Source : રાજેન્દ્ર શુક્લ