લાગણીવશ હૃદય!
તું ન માને કહ્યું, તું ન વર્તે સમય,
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
છે મને રાત દી એક તારો જ ભય.
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
જોતજોતાંમાં થઈ જાય તારું દફન,
વાતો વાતોમાં થઈ જાય અશ્રુ-વહન.
દવ દીસે છે કદી તો કદી જળપ્રલય,
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
કોઈ દુઃખિયાનું દુઃખ જોઈ ડૂબી જવું,
હોય સૌન્દર્ય સામે તો કહેવું જ શું!
અસ્ત તારો ઘડીમાં, ઘડીમાં ઉદય,
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
એ ખરું છે કે દુઃખ મુજથી સે’વાય ના.
એ ય સાચું તને કાંઈ કે’વાય ના.
હાર એ ને ગણું કે ગણું હું વિજય?
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
આભ ધરતીને આવી ભલેને અડે,
તારે પગલે જ મારે વિહરવું પડે!
તારી હઠ પર છે કુરબાન લાખો વિનય,
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
મારે પડખે રહી કોઈનો દમ ન ભર,
સાવ બાળક ન બન, ઉદ્ધતાઇ ન કર!
બીક સંજોગની છે, બૂરો છે સમય,
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
એક વાતાવરણ સરજીએ હર પળે.
આ જગતની સભા કાન દઈ સાંભળે,
હું કવિતા બનું, તું બની જા વિષય.
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
એક સોનેરી અપરાધની તું સજા,
પાત્રમાં દુઃખના જાણે ભરી છે મઝા,
જખ્મ રંગીન છે, દર્દ આનંદમય,
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
પારકી આગમાં જઈને હોમાય છે.
તારે કારણ ‘ગની’ પણ વગોવાય છે.
લોક ચર્ચાનો એ થઇ પડ્યો છે વિષય,
લાગણીવશ હૃદય! લાગણીવશ હૃદય!
-માનવીના રે જીવન!ગની દહીંવાળા
Laganivash Hrudaya!
Tun n mane kahyun, tun n varte samaya,
Laganivash hrudaya! Laganivash hrudaya! Chhe mane rat di ek taro j bhaya. Laganivash hrudaya! Laganivash hrudaya!
Jotajotanman thai jaya tarun dafana,
Vato vatoman thai jaya ashru-vahana. Dav dise chhe kadi to kadi jalapralaya,
Laganivash hrudaya! Laganivash hrudaya!
Koi duahkhiyanun duahkha joi dubi javun,
Hoya saundarya same to kahevun j shun! Asṭa taro ghadiman, ghadiman udaya,
Laganivash hrudaya! Laganivash hrudaya!
E kharun chhe ke duahkha mujathi se’vaya na. E ya sachun tane kani ke’vaya na. Har e ne ganun ke ganun hun vijaya? Laganivash hrudaya! Laganivash hrudaya!
Abh dharatine avi bhalene ade,
Tare pagale j mare viharavun pade! Tari hath par chhe kuraban lakho vinaya,
Laganivash hrudaya! laganivash hrudaya!
Mare padakhe rahi koino dam n bhara,
Sav balak n bana, uddhatai n kara! Bik sanjogani chhe, buro chhe samaya,
Laganivash hrudaya! Laganivash hrudaya!
Ek vatavaran sarajie har pale. A jagatani sabh kan dai sanbhale,
Hun kavit banun, tun bani j vishaya. Laganivash hrudaya! Laganivash hrudaya!
Ek soneri aparadhani tun saja,
Patraman duahkhan jane bhari chhe maza,
Jakhma rangin chhe, darda anandamaya,
Laganivash hrudaya! Laganivash hrudaya!
Paraki agaman jaine homaya chhe. Tare karan ‘gani’ pan vagovaya chhe. Lok charchano e thai padyo chhe vishaya,
Laganivash hrudaya! Laganivash hrudaya!
-manavin re jivana!gani dahinvala
Source: Mavjibhai