દરિયાને મન એમ કે
દરિયાને મન એમ કે થઈને રસ્તો ખૂબ જ દોડું,
રસ્તાને મન એમ થાય કે વાદળ થઈને થોભું;
એમાં ફૂલ હસે છે ઠાલું.
શ્રાવણને મન એમ કે આળસ ગ્રીષ્મબપોરે મરડું,
સૂરજ અમથો એમ વિચારે શ્રાવણ થઈને વરસું;
એમાં ઝાકળ મલકે મીઠું.
કૂંપળને ભમરો થઈ કોઈ ભેદ થયું ઉકેલું,
ભમરાને મધુબિન્દુ થવાનું એક જ લાગ્યું ઘેલું;
એમાં ડાળ મરકતી લીલું.
આભ વિચારે પ્હાડ થઈને ઘડીક ઘડી વિસામું,
પર્વતને સૌ ગાંઠ ઉકેલી આભ મહીં વિહરવું;
નિર્ઝર સ્મિત કરે ખળખળતું.
-મહેશ શાહ
Dariyane Man Em Ke
Dariyane man em ke thaine rasto khub j dodun,
Rastane man em thaya ke vadal thaine thobhun;
Eman ful hase chhe thalun.
Shravanane man em ke alas grishmabapore maradun,
Suraj amatho em vichare shravan thaine varasun;
Eman zakal malake mithun.
Kunpalane bhamaro thai koi bhed thayun ukelun,
Bhamarane madhubindu thavanun ek j lagyun ghelun;
Eman dal marakati lilun.
Abh vichare phad thaine ghadik ghadi visamun,
Parvatane sau gantha ukeli abh mahin viharavun;
Nirzar smit kare khalakhalatun.
-Mahesh Shaha