ડોશીની પાડી
તેત્રીસ કોટિ દેવતા રે,
ચૌદ ભુવનને સેવતા રે,
ગરીબ ડોશીની અરજો સાંભળજો જી.
ચંદરવરણી મારી પાડી ખોવાય છે,
પાડી વિના ના મારી ભેંસ દોવાય છે,
દુધડાં વિના ચા મારી આજે ન થાય છે,
સતિયા હો દેવ આવી,
રુદિયામાં રહેમ લાવી,
પાડી ખોળી લૈ આવો દેવતા રે જી.
રાણી મીરાંનાં તમે વખડાં પી લીધાં,
પાંડવને વનમાં પૂરાં પાડ્યાં જ સીધાં,
નીચ, માછી, કણબીનાં કામો જ કીધાં,
સતિયા હો દેવ ત્યારે,
પડી છે ભીડ મારે,
પાડી ખોળી લૈ આવો દેવતા રે જી.
આ રે આફતમાં શરણું તમ્મારું, વહાલા,
હોલા, કાચબા ને હાથી કારણ, હો વહાલા,
દોડ્યા, વરસ્યા ને ઊડ્યા અદ્ધરથી, વહાલા,
સતિયા હો દેવ મોટા,
પડશો શું આજે ખોટાં?
પાડી ખોળી લૈ આવો દેવતા રે જી.
બપોર દહાડાની હું તો કગરું છું, વહાલા,
ખોળવા જઉં તો કૂતરાં કરડે હો, વહાલા,
ચૂલે મેલેલી કઢી ઊભરાઈ જાય, વહાલા,
સતિયા હો દેવદેવી,
તમને આળસ કેવી?
પાડી ખોળી લૈ આવો દેવતા રે જી.
બ્રહ્મા, વિષ્ણુ ને મહાદેવ વહારે ધાઓ મારી,
અંબા, બહુચર, મહાકાળી આવો ઊતાવળી,
પાયે લાગું હું તમને સૌને લળી લળી,
સતિયા હો દેવ બાપા,
તમને ઓધારક થાપ્યા,
પાડી ખોળી લૈ આવો દેવતા રે જી.
લટકતું લીંબુ
કળશે જઈને ત્યાં કોયો ભગત જાય
કકળતી દીઠી ડોશી રે જી.
રડતી દેખીને ઊભા ભગત ને
છૂટેલી કાછડી ખોસી રે જી.
ડોશીએ વાત ત્યાં કીધી ભગતજી
પાડી છે મારી ખોવાઈ જી.
તેત્રીસ કોટિ દેવલોક કેરી
અરજો હું રહી છું ગાઈ જી.
કોયો ભગત ત્યાં બોલ્યા હસીને
નવરા તારા દેવ લાગે છે જી.
તારી પાડીને ખોળવા કારણ
ખરા બપોરના જાગે છે જી.
ડોશી ચીડાઈને બોલે ભગતજી,
ભગતાઈમાં શું જાણો છ જી.
ભગતને ઘેર છે ભગવાન બંધાયો,
ઊંધું તમે કેમ તાણો છ જી?
તેત્રીસ કોટિ દેવો મારા તે,
પાડી ખોળી શું ન દેશે જી?
અધમ ઓધારણ, ભીડોના ભંજન,
એમને કોણ પછી કહેશે જી?
કોયો ભગત કહે ડોશીમા દુઃખડાં
સાચું કહું તો ન લાવશો જી.
ખોળવાને આંખપગ દીધાં છે તમને
ખોટાં સંદેશા ન કહાવશો જી.
સાચા સંકટમાં ય મહેનત કર્યા વિણ
કોઈએ ન આવી બચાવશે જી.
ખોળ્યા વિના તમારી પાડી ના જડશે,
હાંક્યા વિના ન ઘેર આવશે જી.
જાઓ તમારી પાડી ઊભી છે
તમારા ઘર પછવાડે જી.
ઊઘાડો આંખ ને લંબાવો હાથને
લીંબુ છે લટક્યું ડાળે જી.
ડોશીએ હરખી ‘આંય આંય’ બૂમ એમ
પાડી ત્યાં પાડી આવી જી.
કોયો ભગત કહે સાચા લોકોએ
મહેનતની વેલ છે વાવી જી.
डोशीनी पाडी
तेत्रीस कोटि देवता रे,
चौद भुवनने सेवता रे,
गरीब डोशीनी अरजो सांभळजो जी.
चंदरवरणी मारी पाडी खोवाय छे,
पाडी विना ना मारी भेंस दोवाय छे,
दुधडां विना चा मारी आजे न थाय छे,
सतिया हो देव आवी,
रुदियामां रहेम लावी,
पाडी खोळी लै आवो देवता रे जी.
राणी मीरांनां तमे वखडां पी लीधां,
पांडवने वनमां पूरां पाड्यां ज सीधां,
नीच, माछी, कणबीनां कामो ज कीधां,
सतिया हो देव त्यारे,
पडी छे भीड मारे,
पाडी खोळी लै आवो देवता रे जी.
आ रे आफतमां शरणुं तम्मारुं, वहाला,
होला, काचबा ने हाथी कारण, हो वहाला,
दोड्या, वरस्या ने ऊड्या अद्धरथी, वहाला,
सतिया हो देव मोटा,
पडशो शुं आजे खोटां?
पाडी खोळी लै आवो देवता रे जी.
बपोर दहाडानी हुं तो कगरुं छुं, वहाला,
खोळवा जउं तो कूतरां करडे हो, वहाला,
चूले मेलेली कढी ऊभराई जाय, वहाला,
सतिया हो देवदेवी,
तमने आळस केवी?
पाडी खोळी लै आवो देवता रे जी.
ब्रह्मा, विष्णु ने महादेव वहारे धाओ मारी,
अंबा, बहुचर, महाकाळी आवो ऊतावळी,
पाये लागुं हुं तमने सौने लळी लळी,
सतिया हो देव बापा,
तमने ओधारक थाप्या,
पाडी खोळी लै आवो देवता रे जी.
लटकतुं लींबु
कळशे जईने त्यां कोयो भगत जाय
ककळती दीठी डोशी रे जी.
रडती देखीने ऊभा भगत ने
छूटेली काछडी खोसी रे जी.
डोशीए वात त्यां कीधी भगतजी
पाडी छे मारी खोवाई जी.
तेत्रीस कोटि देवलोक केरी
अरजो हुं रही छुं गाई जी.
कोयो भगत त्यां बोल्या हसीने
नवरा तारा देव लागे छे जी.
तारी पाडीने खोळवा कारण
खरा बपोरना जागे छे जी.
डोशी चीडाईने बोले भगतजी,
भगताईमां शुं जाणो छ जी.
भगतने घेर छे भगवान बंधायो,
ऊंधुं तमे केम ताणो छ जी?
तेत्रीस कोटि देवो मारा ते,
पाडी खोळी शुं न देशे जी?
अधम ओधारण, भीडोना भंजन,
एमने कोण पछी कहेशे जी?
कोयो भगत कहे डोशीमा दुःखडां
साचुं कहुं तो न लावशो जी.
खोळवाने आंखपग दीधां छे तमने
खोटां संदेशा न कहावशो जी.
साचा संकटमां य महेनत कर्या विण
कोईए न आवी बचावशे जी.
खोळ्या विना तमारी पाडी ना जडशे,
हांक्या विना न घेर आवशे जी.
जाओ तमारी पाडी ऊभी छे
तमारा घर पछवाडे जी.
ऊघाडो आंख ने लंबावो हाथने
लींबु छे लटक्युं डाळे जी.
डोशीए हरखी ‘आंय आंय’ बूम एम
पाडी त्यां पाडी आवी जी.
कोयो भगत कहे साचा लोकोए
महेनतनी वेल छे वावी जी.
Doshini Padi
Tetris koti devata re,
Chaud bhuvanane sevata re,
Garib doshini arajo sanbhalajo ji.
Chandaravarani mari padi khovaya chhe,
Padi vina na mari bhensa dovaya chhe,
Dudhadan vina cha mari aje n thaya chhe,
Satiya ho dev avi,
Rudiyaman rahem lavi,
Padi kholi lai avo devata re ji.
Rani mirannan tame vakhadan pi lidhan,
Pandavane vanaman puran padyan j sidhan,
Nicha, machhi, kanabinan kamo j kidhan,
Satiya ho dev tyare,
Padi chhe bhid mare,
Padi kholi lai avo devata re ji.
A re afataman sharanun tammarun, vahala,
Hola, kachaba ne hathi karana, ho vahala,
Dodya, varasya ne udya addharathi, vahala,
Satiya ho dev mota,
Padasho shun aje khotan? Padi kholi lai avo devata re ji.
Bapor dahadani hun to kagarun chhun, vahala,
Kholava jaun to kutaran karade ho, vahala,
Chule meleli kadhi ubharai jaya, vahala,
Satiya ho devadevi,
Tamane alas kevi? Padi kholi lai avo devata re ji.
Brahma, vishnu ne mahadev vahare dhao mari,
Anba, bahuchara, mahakali avo utavali,
Paye lagun hun tamane saune lali lali,
Satiya ho dev bapa,
Tamane odharak thapya,
Padi kholi lai avo devata re ji.
Latakatun linbu
Kalashe jaine tyan koyo bhagat jaya
Kakalati dithi doshi re ji. Radati dekhine ubha bhagat ne
Chhuteli kachhadi khosi re ji.
Doshie vat tyan kidhi bhagataji
Padi chhe mari khovai ji. Tetris koti devalok keri
Arajo hun rahi chhun gai ji.
Koyo bhagat tyan bolya hasine
Navara tara dev lage chhe ji. Tari padine kholava karana
Khara baporana jage chhe ji.
Doshi chidaine bole bhagataji,
Bhagataiman shun jano chh ji. Bhagatane gher chhe bhagavan bandhayo,
Undhun tame kem tano chh ji?
Tetris koti devo mara te,
Padi kholi shun n deshe ji? Adham odharana, bhidona bhanjana,
Emane kon pachhi kaheshe ji?
Koyo bhagat kahe doshima duahkhadan
Sachun kahun to n lavasho ji. Kholavane ankhapag didhan chhe tamane
Khotan sandesha n kahavasho ji.
Sacha sankataman ya mahenat karya vina
Koie n avi bachavashe ji. Kholya vina tamari padi na jadashe,
Hankya vina n gher avashe ji.
Jao tamari padi ubhi chhe
Tamara ghar pachhavade ji. Ughado ankh ne lanbavo hathane
Linbu chhe latakyun dale ji.
Doshie harakhi ‘anya anya’ bum ema
Padi tyan padi avi ji. Koyo bhagat kahe sacha lokoe
Mahenatani vel chhe vavi ji.
Ḍoshīnī pāḍī
Tetrīs koṭi devatā re,
Chaud bhuvanane sevatā re,
Garīb ḍoshīnī arajo sānbhaḷajo jī.
Chandaravaraṇī mārī pāḍī khovāya chhe,
Pāḍī vinā nā mārī bhensa dovāya chhe,
Dudhaḍān vinā chā mārī āje n thāya chhe,
Satiyā ho dev āvī,
Rudiyāmān rahem lāvī,
Pāḍī khoḷī lai āvo devatā re jī.
Rāṇī mīrānnān tame vakhaḍān pī līdhān,
Pānḍavane vanamān pūrān pāḍyān j sīdhān,
Nīcha, māchhī, kaṇabīnān kāmo j kīdhān,
Satiyā ho dev tyāre,
Paḍī chhe bhīḍ māre,
Pāḍī khoḷī lai āvo devatā re jī.
Ā re āfatamān sharaṇun tammārun, vahālā,
Holā, kāchabā ne hāthī kāraṇa, ho vahālā,
Doḍyā, varasyā ne ūḍyā addharathī, vahālā,
Satiyā ho dev moṭā,
Paḍasho shun āje khoṭān? Pāḍī khoḷī lai āvo devatā re jī.
Bapor dahāḍānī hun to kagarun chhun, vahālā,
Khoḷavā jaun to kūtarān karaḍe ho, vahālā,
Chūle melelī kaḍhī ūbharāī jāya, vahālā,
Satiyā ho devadevī,
Tamane āḷas kevī? Pāḍī khoḷī lai āvo devatā re jī.
Brahmā, viṣhṇu ne mahādev vahāre dhāo mārī,
Anbā, bahuchara, mahākāḷī āvo ūtāvaḷī,
Pāye lāgun hun tamane saune laḷī laḷī,
Satiyā ho dev bāpā,
Tamane odhārak thāpyā,
Pāḍī khoḷī lai āvo devatā re jī.
Laṭakatun līnbu
Kaḷashe jaīne tyān koyo bhagat jāya
Kakaḷatī dīṭhī ḍoshī re jī. Raḍatī dekhīne ūbhā bhagat ne
Chhūṭelī kāchhaḍī khosī re jī.
Ḍoshīe vāt tyān kīdhī bhagatajī
Pāḍī chhe mārī khovāī jī. Tetrīs koṭi devalok kerī
Arajo hun rahī chhun gāī jī.
Koyo bhagat tyān bolyā hasīne
Navarā tārā dev lāge chhe jī. Tārī pāḍīne khoḷavā kāraṇa
Kharā baporanā jāge chhe jī.
Ḍoshī chīḍāīne bole bhagatajī,
Bhagatāīmān shun jāṇo chh jī. Bhagatane gher chhe bhagavān bandhāyo,
Ūndhun tame kem tāṇo chh jī?
Tetrīs koṭi devo mārā te,
Pāḍī khoḷī shun n deshe jī? Adham odhāraṇa, bhīḍonā bhanjana,
Emane koṇ pachhī kaheshe jī?
Koyo bhagat kahe ḍoshīmā duahkhaḍān
Sāchun kahun to n lāvasho jī. Khoḷavāne ānkhapag dīdhān chhe tamane
Khoṭān sandeshā n kahāvasho jī.
Sāchā sankaṭamān ya mahenat karyā viṇa
Koīe n āvī bachāvashe jī. Khoḷyā vinā tamārī pāḍī nā jaḍashe,
Hānkyā vinā n gher āvashe jī.
Jāo tamārī pāḍī ūbhī chhe
Tamārā ghar pachhavāḍe jī. Ūghāḍo ānkh ne lanbāvo hāthane
Līnbu chhe laṭakyun ḍāḷe jī.
Ḍoshīe harakhī ‘ānya ānya’ būm ema
Pāḍī tyān pāḍī āvī jī. Koyo bhagat kahe sāchā lokoe
Mahenatanī vel chhe vāvī jī.
Source : સુન્દરમ્