દૂધમાં સાકર - Dudhaman Sakara - Gujarati

દૂધમાં સાકર

સૌ પારસી પૂજક અગ્નિના જે,
ઈરાન છોડે નિજ ધર્મ કાજે;

સમુદ્ર ખેડી ગુજરાત આંગણે,
સંજાણ આવી નિજ ભૂમિ આ ગણે.

સંજાણનો જેહ સુજાણ રાણો
તેની કને દૂત વદંત શાણો:

‘છીએ વિદેશી વસવાટ આપો,
ધર્મી જનોનું નૃપ દુઃખ કાપો!’

રાણો વિચારે તસુ ભોંય છે ના,
વસી નવી કો વસતી શકે ના.

કહ્યું દઈ દૂધ ભરેલ પ્યાલો:
‘ક્‌હેજે ગુરુને અમ ભેટ આ લો!’

દૂતે જઈ પાત્ર દીધું છલોછલ,
જોઈ વિમાસે ગુરુ શાંત નિશ્ચલ.

ઘડી પછી સાકર થોડી લીધી,
ભરી ભરી મૂઠી ઉમેરી દીધી.

ને પાત્ર એ દૂધનું દૂત સાથે
પ્હોંચાડ્યું પાછું તહીં ભૂપ હાથે.

જોયું નૃપે બિંદુ તૃણેથી ચાખી:
‘રે દૂધમાં સાકર છે શું નાખી?

જા દૂત તારા ગુરુને કહેજે,
થશે તમારો વસવાટ સહેજે.

છે દૂધમાં સાકર આ સમાઈ,
એવા જ રહેજો બની ભાઈ ભાઈ.

છો ગૌર છો ધીર ગંભીર વીર,
મા ભૂમિનું નીવડશો જ હીર.’

વર્ષો હજારેક પછી વહી ગયાં,
છે પારસી ગુર્જરી હીર થૈ રહ્યા.


दूधमां साकर

सौ पारसी पूजक अग्निना जे,
ईरान छोडे निज धर्म काजे;

समुद्र खेडी गुजरात आंगणे,
संजाण आवी निज भूमि आ गणे.

संजाणनो जेह सुजाण राणो
तेनी कने दूत वदंत शाणो:

‘छीए विदेशी वसवाट आपो,
धर्मी जनोनुं नृप दुःख कापो!’

राणो विचारे तसु भोंय छे ना,
वसी नवी को वसती शके ना.

कह्युं दई दूध भरेल प्यालो:
‘क्‌हेजे गुरुने अम भेट आ लो!’

दूते जई पात्र दीधुं छलोछल,
जोई विमासे गुरु शांत निश्चल.

घडी पछी साकर थोडी लीधी,
भरी भरी मूठी उमेरी दीधी.

ने पात्र ए दूधनुं दूत साथे
प्होंचाड्युं पाछुं तहीं भूप हाथे.

जोयुं नृपे बिंदु तृणेथी चाखी:
‘रे दूधमां साकर छे शुं नाखी?

जा दूत तारा गुरुने कहेजे,
थशे तमारो वसवाट सहेजे.

छे दूधमां साकर आ समाई,
एवा ज रहेजो बनी भाई भाई.

छो गौर छो धीर गंभीर वीर,
मा भूमिनुं नीवडशो ज हीर.’

वर्षो हजारेक पछी वही गयां,
छे पारसी गुर्जरी हीर थै रह्या.


Dudhaman Sakara

Sau parasi pujak agnina je,
Iran chhode nij dharma kaje;

Samudra khedi gujarat angane,
Sanjan avi nij bhumi a gane.

Sanjanano jeh sujan rano
Teni kane dut vadanta shano:

‘chhie videshi vasavat apo,
Dharmi janonun nrup duahkh kapo!’

Rano vichare tasu bhonya chhe na,
Vasi navi ko vasati shake na.

Kahyun dai dud bharel pyalo:
‘kheje gurune am bhet a lo!’

Dute jai patra didhun chhalochhala,
Joi vimase guru shanta nishchala.

Ghadi pachhi sakar thodi lidhi,
Bhari bhari muthi umeri didhi.

Ne patra e dudhanun dut sathe
Phonchadyun pachhun tahin bhup hathe.

Joyun nrupe bindu trunethi chakhi:
're dudhaman sakar chhe shun nakhi?

Ja dut tara gurune kaheje,
Thashe tamaro vasavat saheje.

Chhe dudhaman sakar a samai,
Eva j rahejo bani bhai bhai.

Chho gaur chho dhir ganbhir vira,
Ma bhuminun nivadasho j hira.’

Varsho hajarek pachhi vahi gayan,
Chhe parasi gurjari hir thai rahya.


Dūdhamān sākara

Sau pārasī pūjak agninā je,
Īrān chhoḍe nij dharma kāje;

Samudra kheḍī gujarāt āngaṇe,
Sanjāṇ āvī nij bhūmi ā gaṇe.

Sanjāṇano jeh sujāṇ rāṇo
Tenī kane dūt vadanta shāṇo:

‘chhīe videshī vasavāṭ āpo,
Dharmī janonun nṛup duahkh kāpo!’

Rāṇo vichāre tasu bhonya chhe nā,
Vasī navī ko vasatī shake nā.

Kahyun daī dūḍ bharel pyālo:
‘kheje gurune am bheṭ ā lo!’

Dūte jaī pātra dīdhun chhalochhala,
Joī vimāse guru shānta nishchala.

Ghaḍī pachhī sākar thoḍī līdhī,
Bharī bharī mūṭhī umerī dīdhī.

Ne pātra e dūdhanun dūt sāthe
Phonchāḍyun pāchhun tahīn bhūp hāthe.

Joyun nṛupe bindu tṛuṇethī chākhī:
‘re dūdhamān sākar chhe shun nākhī?

Jā dūt tārā gurune kaheje,
Thashe tamāro vasavāṭ saheje.

Chhe dūdhamān sākar ā samāī,
Evā j rahejo banī bhāī bhāī.

Chho gaur chho dhīr ganbhīr vīra,
Mā bhūminun nīvaḍasho j hīra.’

Varṣho hajārek pachhī vahī gayān,
Chhe pārasī gurjarī hīr thai rahyā.


Source : ઉમાશંકર જોશી