ગભરુ આંખોમાં કાજળ થઈ
ગભરુ આંખોમાં કાજળ થઈ, લહેરાઈ જવામાં લિજ્જત છે
ચર્ચાનો વિષય એ હોય ભલે, ચર્ચાઈ જવામાં લિજ્જત છે
વેચાઈ જવા કરતાંય વધુ વહેંચાઈ જવામાં લિજ્જત છે
ફુલ મહીં ખૂશ્બૂ પેઠે ખોવાઈ જવામાં લિજ્જત છે
પરવાના પોઢી જાયે છે ચિર મૌનની ચાદર ઓઢીને
હે દોસ્ત, શમાની ચોખટ પર ઓલાઈ જવામાં લિજ્જત છે
દુઃખ પ્રીતનું જ્યાં ત્યાં ગાવું શું? ડગલે પગલે પસ્તાવુ શું?
એ જો કે વસમી ઠોકર છે પણ ખાઈ જવામાં લિજ્જત છે
જે અંધ ગણે છે પ્રેમને તે આ વાત નહિ જ સમજી શકે
એક સાવ અજાણી આંખથી પણ અથડાઈ જવામાં લિજ્જત છે
સારા-નરસાનું ભાન નથી પણ એટલું જાણું છું ‘ઘાયલ’
જે આવે ગળામાં ઉલટથી એ ગાઈ જવામાં લિજ્જત છે
गभरु आंखोमां काजळ थई
गभरु आंखोमां काजळ थई, लहेराई जवामां लिज्जत छे
चर्चानो विषय ए होय भले, चर्चाई जवामां लिज्जत छे
वेचाई जवा करतांय वधु वहेंचाई जवामां लिज्जत छे
फुल महीं खूश्बू पेठे खोवाई जवामां लिज्जत छे
परवाना पोढी जाये छे चिर मौननी चादर ओढीने
हे दोस्त, शमानी चोखट पर ओलाई जवामां लिज्जत छे
दुःख प्रीतनुं ज्यां त्यां गावुं शुं? डगले पगले पस्तावु शुं?
ए जो के वसमी ठोकर छे पण खाई जवामां लिज्जत छे
जे अंध गणे छे प्रेमने ते आ वात नहि ज समजी शके
एक साव अजाणी आंखथी पण अथडाई जवामां लिज्जत छे
सारा-नरसानुं भान नथी पण एटलुं जाणुं छुं ‘घायल’
जे आवे गळामां उलटथी ए गाई जवामां लिज्जत छे
Gabharu Ankhoman Kajal Thai
Gabharu ankhoman kajal thai, laherai javaman lijjat chhe
Charchano vishaya e hoya bhale, charchai javaman lijjat chhe
Vechai java karatanya vadhu vahenchai javaman lijjat chhe
Ful mahin khushbu pethe khovai javaman lijjat chhe
Paravana podhi jaye chhe chir maunani chadar odhine
He dosta, shamani chokhat par olai javaman lijjat chhe
Duahkh pritanun jyan tyan gavun shun? dagale pagale pastavu shun? E jo ke vasami thokar chhe pan khai javaman lijjat chhe
Je anda gane chhe premane te a vat nahi j samaji shake
Ek sav ajani ankhathi pan athadai javaman lijjat chhe
Sara-narasanun bhan nathi pan etalun janun chhun ‘ghayala’
Je ave galaman ulatathi e gai javaman lijjat chhe
Gabharu ānkhomān kājaḷ thaī
Gabharu ānkhomān kājaḷ thaī, laherāī javāmān lijjat chhe
Charchāno viṣhaya e hoya bhale, charchāī javāmān lijjat chhe
Vechāī javā karatānya vadhu vahenchāī javāmān lijjat chhe
Ful mahīn khūshbū peṭhe khovāī javāmān lijjat chhe
Paravānā poḍhī jāye chhe chir maunanī chādar oḍhīne
He dosta, shamānī chokhaṭ par olāī javāmān lijjat chhe
Duahkh prītanun jyān tyān gāvun shun? ḍagale pagale pastāvu shun? E jo ke vasamī ṭhokar chhe paṇ khāī javāmān lijjat chhe
Je anḍa gaṇe chhe premane te ā vāt nahi j samajī shake
Ek sāv ajāṇī ānkhathī paṇ athaḍāī javāmān lijjat chhe
Sārā-narasānun bhān nathī paṇ eṭalun jāṇun chhun ‘ghāyala’
Je āve gaḷāmān ulaṭathī e gāī javāmān lijjat chhe
Source : સ્વરઃ મનહર ઉધાસ
ગઝલઃ અમૃત ‘ઘાયલ’