ઘડીયાળ મારું નાનું એ ચાલે છાનુંમાનું
એ તો કેવી નવાઈ જેવી વાત છે !
એને માથે પાંખ પણ ચાલે ઝટપટ,
એ તો કેવી નવાઈ જેવી વાત છે !
ખાવાનું નહીં ભાવે પણ ચાવી આપ્યે ચાલે,
એ તો કેવી નવાઈ જેવી વાત છે !
અંધારે અજવાળે સૌના વાતકને સંભાળે,
એ તો કેવી નવાઈ જેવી વાત છે !
દિવસ રાત એ ચાલે પણ થાક નહીં લાગે,
એ તો કેવી નવાઈ જેવી વાત છે !
કટ કટ કરતું બોલે જરાય નહીં થોભે,
એ તો કેવી નવાઈ જેવી વાત છે !
ઘડીયાળ મારું નાનું ને ચાલે છાનુંમાનું,
એ તો કેવી નવાઈ જેવી વાત છે !
Ghaḍīyāḷ mārun nānun e chāle chhānunmānun
E to kevī navāī jevī vāt chhe !
Ene māthe pānkha paṇ chāle zaṭapaṭa,
E to kevī navāī jevī vāt chhe !
Khāvānun nahīn bhāve paṇ chāvī āpye chāle,
E to kevī navāī jevī vāt chhe !
Andhāre ajavāḷe saunā vātakane sanbhāḷe,
E to kevī navāī jevī vāt chhe !
Divas rāt e chāle paṇ thāk nahīn lāge,
E to kevī navāī jevī vāt chhe !
Kaṭ kaṭ karatun bole jarāya nahīn thobhe,
E to kevī navāī jevī vāt chhe !
Ghaḍīyāḷ mārun nānun ne chāle chhānunmānun,
E to kevī navāī jevī vāt chhe !