ગરજ હોય તો આવ ગોતવા
ગરજ હોય તો આવ ગોતવા,
હું શીદ આવું હાથ, હરિ!
ખોજ મને જો હોય ખેવના,
હું શીદ સ્હેલ ઝલાઉં, હરિ!
ગેબ તણી સંતાકુકડીમાં
દાવ તમારે શિર, હરિ!
કાળાન્તરથી દોડી રહ્યા છો
તોય ન ફાવ્યા કેમ, હરિ!
સૂફીઓ ને સખી ભક્તો ભૂલ્યા,
વલવલિયા સૌ વ્યર્થ, હરિ!
‘સનમ! સનમ!’ કહીને કો’ રઝળ્યા
કોઈ ‘પિયુ! પિયુ!’ સાદ કરી
પોતાને પતિતો દુષ્ટો કહી
અપમાને નિજ જાત, હરિ!
એ માંહેનો મને ન માનીશ,
હું સમવડ રમનાર, હરિ!
તલસાટો મુજ અંતર કેરા
દાખવું તો મને ધિક, હરિ!
પતો ન મારો તને બતાવું
હું-તું છો નજદીક, હરિ!
મારે કાજે તુજ તલસાટો
હવે અજાણ્યા નથી, હરિ!
હું રિસાયલને તું મનવે
વિધવિધ રીતે મથી, હરિ!
પવન બની તું મારે દ્વારે
મધરાતે ઘુમરાય, હરિ!
મેઘ બનીને મધરો મધરો
ગાણાં મારાં ગાય, હરિ!
વૈશાખી બળબળતાં વનમાં
દીઠા ડાળેડાળ ભરી,
લાલ હીંગોળી આંગળીઆળા
તારા હાથ હજાર, હરિ!
માછલડું બનીને તેં મુજને
ખોળ્યો પ્રલયની માંય, હરિ!
હું બન્યો કાદવ, તું બની ડુક્કર
રગદોળાયો—શરમ, હરિ!
પથ્થર લક્કડ પશુ પંખી થૈ
નજર તમારી ચુકાવી, હરિ!
માનવ થઈ પડું હાથ હવે, તો
જગ કહેશે, ગયો ફાવી, હરિ!
લખ ચોરાશીને ચકરાવે
ભમી ભમી ઢુંઢણહાર, હરિ!
ડાહ્યો થૈ કાં દાવ પૂરો દે,
કાં તો હાર સ્વીકાર, હરિ!
गरज होय तो आव गोतवा
गरज होय तो आव गोतवा,
हुं शीद आवुं हाथ, हरि!
खोज मने जो होय खेवना,
हुं शीद स्हेल झलाउं, हरि!
गेब तणी संताकुकडीमां
दाव तमारे शिर, हरि!
काळान्तरथी दोडी रह्या छो
तोय न फाव्या केम, हरि!
सूफीओ ने सखी भक्तो भूल्या,
वलवलिया सौ व्यर्थ, हरि!
‘सनम! सनम!’ कहीने को’ रझळ्या
कोई ‘पियु! पियु!’ साद करी
पोताने पतितो दुष्टो कही
अपमाने निज जात, हरि!
ए मांहेनो मने न मानीश,
हुं समवड रमनार, हरि!
तलसाटो मुज अंतर केरा
दाखवुं तो मने धिक, हरि!
पतो न मारो तने बतावुं
हुं-तुं छो नजदीक, हरि!
मारे काजे तुज तलसाटो
हवे अजाण्या नथी, हरि!
हुं रिसायलने तुं मनवे
विधविध रीते मथी, हरि!
पवन बनी तुं मारे द्वारे
मधराते घुमराय, हरि!
मेघ बनीने मधरो मधरो
गाणां मारां गाय, हरि!
वैशाखी बळबळतां वनमां
दीठा डाळेडाळ भरी,
लाल हींगोळी आंगळीआळा
तारा हाथ हजार, हरि!
माछलडुं बनीने तें मुजने
खोळ्यो प्रलयनी मांय, हरि!
हुं बन्यो कादव, तुं बनी डुक्कर
रगदोळायो—शरम, हरि!
पथ्थर लक्कड पशु पंखी थै
नजर तमारी चुकावी, हरि!
मानव थई पडुं हाथ हवे, तो
जग कहेशे, गयो फावी, हरि!
लख चोराशीने चकरावे
भमी भमी ढुंढणहार, हरि!
डाह्यो थै कां दाव पूरो दे,
कां तो हार स्वीकार, हरि!
Garaj Hoya To Av Gotava
Garaj hoya to av gotava,
hun shid avun hatha, hari! Khoj mane jo hoya khevana,
hun shid shel zalaun, hari!
Geb tani santakukadiman
dav tamare shira, hari! Kalantarathi dodi rahya chho
toya n favya kema, hari!
Sufio ne sakhi bhakto bhulya,
valavaliya sau vyartha, hari!
‘sanama! Sanama!’ kahine ko’ razalya
koi ‘piyu! Piyu!’ sad kari
Potane patito dushto kahi
apamane nij jata, hari! E manheno mane n manisha,
hun samavad ramanara, hari!
Talasato muj antar kera
dakhavun to mane dhika, hari! Pato n maro tane batavun
hun-tun chho najadika, hari!
Mare kaje tuj talasato
have ajanya nathi, hari! Hun risayalane tun manave
vidhavid rite mathi, hari!
Pavan bani tun mare dvare
madharate ghumaraya, hari! Megh banine madharo madharo
ganan maran gaya, hari!
Vaishakhi balabalatan vanaman
ditha daledal bhari,
Lal hingoli angaliala
tara hath hajara, hari!
Machhaladun banine ten mujane
kholyo pralayani manya, hari! Hun banyo kadava, tun bani dukkara
ragadolayo–sharama, hari!
Paththar lakkad pashu pankhi thai
najar tamari chukavi, hari! Manav thai padun hath have, to
jag kaheshe, gayo favi, hari!
Lakh chorashine chakarave
bhami bhami dhundhanahara, hari! Dahyo thai kan dav puro de,
kan to har svikara, hari!
Garaj hoya to āv gotavā
Garaj hoya to āv gotavā,
hun shīd āvun hātha, hari! Khoj mane jo hoya khevanā,
hun shīd shel zalāun, hari!
Geb taṇī santākukaḍīmān
dāv tamāre shira, hari! Kāḷāntarathī doḍī rahyā chho
toya n fāvyā kema, hari!
Sūfīo ne sakhī bhakto bhūlyā,
valavaliyā sau vyartha, hari!
‘sanama! Sanama!’ kahīne ko’ razaḷyā
koī ‘piyu! Piyu!’ sād karī
Potāne patito duṣhṭo kahī
apamāne nij jāta, hari! E mānheno mane n mānīsha,
hun samavaḍ ramanāra, hari!
Talasāṭo muj antar kerā
dākhavun to mane dhika, hari! Pato n māro tane batāvun
hun-tun chho najadīka, hari!
Māre kāje tuj talasāṭo
have ajāṇyā nathī, hari! Hun risāyalane tun manave
vidhaviḍ rīte mathī, hari!
Pavan banī tun māre dvāre
madharāte ghumarāya, hari! Megh banīne madharo madharo
gāṇān mārān gāya, hari!
Vaishākhī baḷabaḷatān vanamān
dīṭhā ḍāḷeḍāḷ bharī,
Lāl hīngoḷī āngaḷīāḷā
tārā hāth hajāra, hari!
Māchhalaḍun banīne ten mujane
khoḷyo pralayanī mānya, hari! Hun banyo kādava, tun banī ḍukkara
ragadoḷāyo—sharama, hari!
Paththar lakkaḍ pashu pankhī thai
najar tamārī chukāvī, hari! Mānav thaī paḍun hāth have, to
jag kaheshe, gayo fāvī, hari!
Lakh chorāshīne chakarāve
bhamī bhamī ḍhunḍhaṇahāra, hari! Ḍāhyo thai kān dāv pūro de,
kān to hār svīkāra, hari!
Source : ઝવેરચંદ મેઘાણી