હરદમ તને જ યાદ કરું
હરદમ તને જ યાદ કરું, એ દશા મળે,
એવું દરદ ન આપ કે જેની દવા મળે.
સોંપી દઉં ખુદાઈ બધી એના હાથમાં,
દુનિયામાં ભૂલથી જો કોઈ બાવફા મળે.
ઝંઝા સમે ગયો તે ગયો, કૈં પતો નથી,
દેજો અમારી યાદ અગર નાખુદા મળે.
સૌથી પ્રથમ ગુનાની કરી જેણે કલ્પના,
સાચો અદલ તો એ જ કે એને સજા મળે.
કાઠું થયું હૃદય તો જીવનની મજા ગઈ,
એ પણ રહી ન આશ કે જખ્મો નવા મળે.
રાખો નિગાહ ‘શૂન્ય’ના પ્રત્યેક ધામ પર,
સંભવ છે ત્યાં જ કોઈ પણ રૂપે ખુદા મળે
हरदम तने ज याद करुं
हरदम तने ज याद करुं, ए दशा मळे,
एवुं दरद न आप के जेनी दवा मळे.
सोंपी दउं खुदाई बधी एना हाथमां,
दुनियामां भूलथी जो कोई बावफा मळे.
झंझा समे गयो ते गयो, कैं पतो नथी,
देजो अमारी याद अगर नाखुदा मळे.
सौथी प्रथम गुनानी करी जेणे कल्पना,
साचो अदल तो ए ज के एने सजा मळे.
काठुं थयुं हृदय तो जीवननी मजा गई,
ए पण रही न आश के जख्मो नवा मळे.
राखो निगाह ‘शून्य’ना प्रत्येक धाम पर,
संभव छे त्यां ज कोई पण रूपे खुदा मळे
Haradam Tane J Yad Karun
Haradam tane j yad karun, e dasha male,
Evun darad n ap ke jeni dava male.
Sonpi daun khudai badhi ena hathaman,
Duniyaman bhulathi jo koi bavafa male.
Zanza same gayo te gayo, kain pato nathi,
Dejo amari yad agar nakhuda male.
Sauthi pratham gunani kari jene kalpana,
Sacho adal to e j ke ene saja male.
Kathun thayun hrudaya to jivanani maja gai,
E pan rahi n ash ke jakhmo nava male.
Rakho nigah 'shunya’na pratyek dham para,
Sanbhav chhe tyan j koi pan rupe khuda male
Haradam tane j yād karun
Haradam tane j yād karun, e dashā maḷe,
Evun darad n āp ke jenī davā maḷe.
Sonpī daun khudāī badhī enā hāthamān,
Duniyāmān bhūlathī jo koī bāvafā maḷe.
Zanzā same gayo te gayo, kain pato nathī,
Dejo amārī yād agar nākhudā maḷe.
Sauthī pratham gunānī karī jeṇe kalpanā,
Sācho adal to e j ke ene sajā maḷe.
Kāṭhun thayun hṛudaya to jīvananī majā gaī,
E paṇ rahī n āsh ke jakhmo navā maḷe.
Rākho nigāh ‘shūnya’nā pratyek dhām para,
Sanbhav chhe tyān j koī paṇ rūpe khudā maḷe
Source : સ્વરઃ ધનાશ્રી પંડિત
ગઝલઃ ‘શૂન્ય’ પાલનપુરી