લે કાળ! તને સંતોષ થશે
(૨)
લે કાળ! તને સંતોષ થશે હું તારે ઈશારે ચાલું છું,
જીવનની સફર પૂરી કરવા તલવારની ધારે ચાલું છું.
ચોમેરથી થપ્પડ મારે છે તોફાનનાં ધસમસતાં મોજાં,
લોકોની નજર તો નીરખે છે, હું શાંત કિનારે ચાલું છું.
ફૂટીને રડે છે મુજ હાલત પર મારા પગનાં છાલાઓ,
કંટકથી ભર્યા પંથે આંખો મીંચીને જ્યારે ચાલું છું.
છે નામનો આ ગૃહસ્થાશ્રમ પણ ઠરવાનો વિસામો ક્યાંય નથી,
જ્યાં થાક જીવનનો લાગે છે હું તેમ વધારે ચાલું છું.
થાકીને ઢળી જ્યાં દેહ પડે, બસ ત્યાં જ હશે મંઝિલ મારી,
એથી જ હું નિજને થકવું છું, બસ એ જ વિચારે ચાલું છું.
સંકટ ને વિપદના સંયોગો! વંટોળ ને આંધીના દૃશ્યો!
સોગંદથી ક્હેજો, હું તમથી ગભરાઈને ક્યારે ચાલું છું?
ઓ સૂરજ, ચંદ્ર, સિતારાઓ! ઓ આકાશે ફરનારાઓ!
આ ધરતી પર ચાલી તો જુઓ, જ્યાં સાંજ-સવારે ચાલું છું.
વ્હેતી આ સરિતા જીવનની, સુખ-દુઃખ એના બે કાંઠાઓ,
લઈ જાય છે મારું ભાગ્ય ‘ગની’, હું એક કિનારે ચાલું છું.
(૩૦-૯-૧૯૪૯)
-ગની દહીંવાળા
Le kala! Tane santosh thashe
(2)
Le kala! tane santosh thashe hun tare ishare chalun chhun,
Jivanani safar puri karav talavarani dhare chalun chhun.
Chomerathi thappad mare chhe tofananan dhasamasatan mojan,
Lokoni najar to nirakhe chhe, hun shanṭa kinare chalun chhun.
Futine rade chhe muj halat par mar paganan chhalao,
Kanṭakathi bharya panthe ankho minchine jyare chalun chhun.
Chhe namano a gruhasthashram pan ṭharavano visamo kyanya nathi,
Jyan thak jivanano lage chhe hun tem vadhare chalun chhun.
Thakine dhali jyan deh pade, bas tyan j hashe manzil mari,
Ethi j hun nijane thakavun chhun, bas e j vichare chalun chhun.
Sankat ne vipadan sanyogo! vantol ne andhin drushyo! Sogandathi khejo, hun tamathi gabharaine kyare chalun chhun?
O suraja, chandra, sitarao! o akashe faranarao! A dharati par chali to juo, jyan sanja-savare chalun chhun.
Vheti a sarit jivanani, sukha-duahkha en be kanthao,
Lai jaya chhe marun bhagya ‘gani’, hun ek kinare chalun chhun.
(30-9-1949)
-Gani Dahinvala