મારા નયણાંની આળસ રે
મારા નયણાંની આળસ રે ન નિરખ્યા હરિને જરી
એક મટકું ન માંડ્યું રે ન ઠરિયા ઝાંખી કરી
શોક મોહના અગ્નિ રે તપે તેમાં તપ્ત થયાં
નથી દેવનાં દર્શન રે કીધાં તેમાં રક્ત રહ્યાં
પ્રભુ સઘળે વિરાજે રે સૃજનમાં સભર ભર્યાં
નથી અણુ પણ ખાલી રે ચરાચરમાં ઊભર્યા
નાથ ગગનના જેવા રે સદા મને છાઈ રહે
નાથ વાયુની પેઠે રે સદા મુજ ઉરમાં વહે
જરા ઊઘડે આંખલડી રે તો સન્મુખ તેહ સદા
બ્રહ્મ બ્રહ્માંડ અળગા રે ઘડીએ ન થાય કદા
પણ પૃથ્વીનાં પડળો રે શી ગમ તેને ચેતનની
જીવે સો વર્ષ ઘુવડ રે ન ગમ તોયે કંઈ દિનની
સ્વામી સાગર સરીખા રે નજરમાં ન માય કદી
જીભ થાકીને વિરમે રે ‘વિરાટ વિરાટ’ વદી
પેલાં દિવ્ય લોચનિયાં રે પ્રભુ ક્યારે ઊઘડશે
એવાં ઘોર અન્ધારા રે પ્રભુ ક્યારે ઊતરશે
નાથ એટલી અરજી રે ઉપાડો જડ પડદા
નેનાં નીરખો ઊંડેરું રે હરિવર દરસે સદા
આંખ આળસ છાંડો રે ઠરો એક ઝાંખી કરી
એક મટકું તો માંડો રે હૃદયભરી નીરખો હરિ
Mar Nayananni Alas Re
Mar nayananni alas re n nirakhya harine jari
Ek maṭakun n mandyun re n ṭhariya zankhi kari
Shok mohan agni re tape teman tapṭa thayan
Nathi devanan darshan re kidhan teman rakṭa rahyan
Prabhu saghale viraje re srujanaman sabhar bharyan
Nathi anu pan khali re characharaman ubharya
Nath gaganan jev re sad mane chhai rahe
Nath vayuni pethe re sad muj uraman vahe
Jar ughade ankhaladi re to sanmukh teh sada
Brahma brahmanda alag re ghadie n thaya kada
Pan pruthvinan padalo re shi gam tene chetanani
Jive so varsha ghuvad re n gam toye kani dinani
Svami sagar sarikh re najaraman n maya kadi
Jibh thakine virame re ‘virat viraṭa’ vadi
Pelan divya lochaniyan re prabhu kyare ughadashe
Evan ghor andhar re prabhu kyare utarashe
Nath eṭali araji re upado jad padada
Nenan nirakho underun re harivar darase sada
Ankha alas chhando re ṭharo ek zankhi kari
Ek maṭakun to mando re hrudayabhari nirakho hari
Source: Mavjibhai