ન હીન સંકલ્પ હજો
સ્વતંત્રતા, દે વરદાન એટલું:
ન હીન સંકલ્પ હજો કદી મન;
હૈયું કદીયે ન હજો હતાશ;
ને ઊર્ધ્વજ્વાલે અમ સર્વ કર્મ
રહો સદા પ્રજ્વલી, ના અધોમુખ;
વાણી ન નિષ્કારણ હો કઠોર;
રૂંધાય દૃષ્ટિ નહિ મોહધુમ્મસે;
ને આંખમાંના અમી ના સૂકાય;
ન ભોમકા ગાય વસૂકી શી હો!
વાણિજ્યમાં વાસ વસંત લક્ષ્મી,
તે ના નિમંત્રે નિજ નાશ સ્વાર્થથી.
સ્ત્રીઓ વટાવે નિજ સ્ત્રીત્વ ના કદી,
બને યુવાનો ન અકાલ વૃદ્ધ,
વિલાય ના શૈશવનાં શુચિ સ્મિતો;
ધુરા વહે જે જનતાની અગ્રીણો,
તે પંગતે હો સહુથી ય છેલ્લા;
ને બ્રાહ્મણો- સૌમ્ય વિચારકો, તે
સત્તા તણા રે ન પુરોહિતો બને.
અને થઈને કવિ, માગું એટલું
ના તું અમારા કવિવૃંદને કદી
ઝૂલંત તારે કર પીંજરાના
બનાવજે પોપટ- ચાટુ બોલતા.
સ્વતંત્રતા, દે વરદાન આટલું.
न हीन संकल्प हजो
स्वतंत्रता, दे वरदान एटलुं:
न हीन संकल्प हजो कदी मन;
हैयुं कदीये न हजो हताश;
ने ऊर्ध्वज्वाले अम सर्व कर्म
रहो सदा प्रज्वली, ना अधोमुख;
वाणी न निष्कारण हो कठोर;
रूंधाय दृष्टि नहि मोहधुम्मसे;
ने आंखमांना अमी ना सूकाय;
न भोमका गाय वसूकी शी हो!
वाणिज्यमां वास वसंत लक्ष्मी,
ते ना निमंत्रे निज नाश स्वार्थथी.
स्त्रीओ वटावे निज स्त्रीत्व ना कदी,
बने युवानो न अकाल वृद्ध,
विलाय ना शैशवनां शुचि स्मितो;
धुरा वहे जे जनतानी अग्रीणो,
ते पंगते हो सहुथी य छेल्ला;
ने ब्राह्मणो- सौम्य विचारको, ते
सत्ता तणा रे न पुरोहितो बने.
अने थईने कवि, मागुं एटलुं
ना तुं अमारा कविवृंदने कदी
झूलंत तारे कर पींजराना
बनावजे पोपट- चाटु बोलता.
स्वतंत्रता, दे वरदान आटलुं.
N Hin Sankalpa Hajo
Svatantrata, de varadan etalun:
n hin sankalpa hajo kadi mana;
haiyun kadiye n hajo hatasha;
ne urdhvajvale am sarva karma
raho sada prajvali, na adhomukha;
vani n nishkaran ho kathora;
rundhaya drushti nahi mohadhummase;
ne ankhamanna ami na sukaya;
n bhomaka gaya vasuki shi ho!
vanijyaman vas vasanta lakshmi,
te na nimantre nij nash swarthathi.
strio vatave nij stritva na kadi,
bane yuvano n akal vruddha,
vilaya na shaishavanan shuchi smito;
dhura vahe je janatani agrino,
te pangate ho sahuthi ya chhella;
ne brahmano- saumya vicharako, te
satta tana re n purohito bane.
ane thaine kavi, magun etalun
na tun amara kavivrundane kadi
zulanta tare kar pinjarana
banavaje popata- chatu bolata.
svatantrata, de varadan atalun.
N hīn sankalpa hajo
Svatantratā, de varadān eṭalun:
n hīn sankalpa hajo kadī mana;
haiyun kadīye n hajo hatāsha;
ne ūrdhvajvāle am sarva karma
raho sadā prajvalī, nā adhomukha;
vāṇī n niṣhkāraṇ ho kaṭhora;
rūndhāya dṛuṣhṭi nahi mohadhummase;
ne ānkhamānnā amī nā sūkāya;
n bhomakā gāya vasūkī shī ho!
vāṇijyamān vās vasanta lakṣhmī,
te nā nimantre nij nāsh swārthathī.
strīo vaṭāve nij strītva nā kadī,
bane yuvāno n akāl vṛuddha,
vilāya nā shaishavanān shuchi smito;
dhurā vahe je janatānī agrīṇo,
te pangate ho sahuthī ya chhellā;
ne brāhmaṇo- saumya vichārako, te
sattā taṇā re n purohito bane.
ane thaīne kavi, māgun eṭalun
nā tun amārā kavivṛundane kadī
zūlanta tāre kar pīnjarānā
banāvaje popaṭa- chāṭu bolatā.
svatantratā, de varadān āṭalun.
Source : ઉમાશંકર જોશી