પિટર, કૈયાફસ-હેરોડ અને બીજા
પિટર
‘વીતશે રજનિ, ભોર ઊગશે,
તું ત્રિવાર મુજને નકારશે.’
કોણ?
‘તું, પિટર-હા, જરૂર તું
તું કહીશ; નહિ ઓળખું ઈસુ
કોણ!’
ને પછી મહાલયે બધા
ધર્મધુરીણ તણા ગયા હતા.
એક આવી પરિચારિકા પૂછે:
‘તું અલ્યા નહિ હતો?’
‘નહિ.’ -અને
અન્યને ય વળતો નકાર દે.
કૂકડે ગજવિયું પ્રભાત ત્યાં
તે ક્ષણે નજર ઈસુની પડી
મ્લાન ધૂસર મુખે રડી રહ્યો.
‘વંચના પિટર તેં કરી ભલે,
વંચના નહિ થશો જ કોઈની.’
કૈયાફસ-હેરોડ અને બીજા
ધર્મધુરીણ, સમાજરક્ષક
પોથીપંડિત અને ધની બધાં,
ભાવના સઘળી રૂંધતા રહી
શ્રેય શું જગતનું તમે કરો?
શું તમે નિયતિ-ચક્ર-સ્વામી છો?
ઈસુને કશું ન લૂંટવું હતું
સંગ્રહેલું હતું જે તમે બધું.
રિદ્ધિઓ હૃદયની લૂંટાવવા
એ વિશાળ જગ-ચોકમાં ઊભો.
પરંતુ તમને નહિ હૃદય-સિદ્ધિની ખેવના,
સનાતન પુરાણને ગણી, નવીનને રૂંધતા.
સંસારની નિષ્ફળતા તણા તમે
ઊભા બધા સ્મારક શા પુરાતન!
-હરિશ્ચંદ્ર ભટ્ટ
Piṭara, Kaiyafasa-Herod Ane Bija
Piṭara
‘vitashe rajani, bhor ugashe,
Tun trivar mujane nakarashe.’
Kona?
‘tun, piṭara-ha, jarur tun
tun kahisha; nahi olakhun isu
Kona!’
ne pachhi mahalaye badha
Dharmadhurin tan gaya hata. Ek avi paricharik puchhe:
‘tun alya nahi hato?’
‘nahi.’ -ane
Anyane ya valato nakar de.
Kukade gajaviyun prabhat tyan
Te kshane najar isuni padi
Mlan dhusar mukhe radi rahyo.
‘vanchan piṭar ten kari bhale,
Vanchan nahi thasho j koini.’
Kaiyafasa-herod ane bija
Dharmadhurina, samajarakshaka
Pothipandit ane dhani badhan,
Bhavan saghali rundhat rahi
Shreya shun jagatanun tame karo? Shun tame niyati-chakra-swami chho?
Isune kashun n lunṭavun hatun
Sangrahelun hatun je tame badhun. Riddhio hrudayani luntavava
E vishal jaga-chokaman ubho.
Parantu tamane nahi hrudaya-siddhini khevana,
Sanatan puranane gani, navinane rundhata.
Sansarani nishfalat tan tame
Ubh badh smarak sha puratana!
-Harishchandra Bhatṭa