રૂપ કૈફી હતું
બચ્યાં છે કેટલાં એ શબ્દ પણ ગણી લઉં છું
છૂટો પડું છું ને ખુદની સિલક ગણી લઉં છું
ક્ષણો કલાક દિવસ માસ વર્ષ કે સૈકા
તમે હો એવા સમયને પ્રણય ગણી લઉં છું
રૂપ કૈફી હતું આંખો ઘેલી હતી ને હથેળીમાં એની હથેળી હતી
મન મહેકતું હતું ભીના કંપન હતા એની સાથે મુલાકાત પહેલી હતી
આંખમાં એક દરિયો છુપાયો હતો પણ શિશુ જેવો નિર્દોષ ચહેરો હતો
છોકરી મારી સામે જે બેઠી હતી ખૂબ અઘરી હતી સાવ સહેલી હતી
મીઠી મુંઝવણ હતી હોઠ તો ચૂપ હતા જો હતો તો હતો મૌનનો આશરો
એણે જ્યારે કહ્યું હું તને ચાહું છું જિંદગી એક પળમાં ઉકેલી હતી
જોતજોતામાં બસ એ રિસાઈ ગઈ પણ દૂર જઈ ના શકી મારાથી એ
ફેરવી તો લીધું મોઢું છણકો કરી પીઠથી પીઠ તો પણ અઢેલી હતી
रूप कैफी हतुं
बच्यां छे केटलां ए शब्द पण गणी लउं छुं
छूटो पडुं छुं ने खुदनी सिलक गणी लउं छुं
क्षणो कलाक दिवस मास वर्ष के सैका
तमे हो एवा समयने प्रणय गणी लउं छुं
रूप कैफी हतुं आंखो घेली हती ने हथेळीमां एनी हथेळी हती
मन महेकतुं हतुं भीना कंपन हता एनी साथे मुलाकात पहेली हती
आंखमां एक दरियो छुपायो हतो पण शिशु जेवो निर्दोष चहेरो हतो
छोकरी मारी सामे जे बेठी हती खूब अघरी हती साव सहेली हती
मीठी मुंझवण हती होठ तो चूप हता जो हतो तो हतो मौननो आशरो
एणे ज्यारे कह्युं हुं तने चाहुं छुं जिंदगी एक पळमां उकेली हती
जोतजोतामां बस ए रिसाई गई पण दूर जई ना शकी माराथी ए
फेरवी तो लीधुं मोढुं छणको करी पीठथी पीठ तो पण अढेली हती
Rup Kaifi Hatun
Bachyan chhe ketalan e shabda pan gani laun chhun
Chhuto padun chhun ne khudani silak gani laun chhun
Kshano kalak divas mas varsh ke saika
Tame ho eva samayane pranaya gani laun chhun
Rup kaifi hatun ankho gheli hati ne hatheliman eni hatheli hati
Man mahekatun hatun bhina kanpan hata eni sathe mulakat paheli hati
Ankhaman ek dariyo chhupayo hato pan shishu jevo nirdosh chahero hato
Chhokari mari same je bethi hati khub aghari hati sav saheli hati
Mithi munzavan hati hoth to chup hata jo hato to hato maunano asharo
Ene jyare kahyun hun tane chahun chhun jindagi ek palaman ukeli hati
Jotajotaman bas e risai gai pan dur jai na shaki marathi e
Feravi to lidhun modhun chhanako kari pithathi pith to pan adheli hati
Rūp kaifī hatun
Bachyān chhe keṭalān e shabda paṇ gaṇī laun chhun
Chhūṭo paḍun chhun ne khudanī silak gaṇī laun chhun
Kṣhaṇo kalāk divas mās varṣh ke saikā
Tame ho evā samayane praṇaya gaṇī laun chhun
Rūp kaifī hatun ānkho ghelī hatī ne hatheḷīmān enī hatheḷī hatī
Man mahekatun hatun bhīnā kanpan hatā enī sāthe mulākāt pahelī hatī
Ānkhamān ek dariyo chhupāyo hato paṇ shishu jevo nirdoṣh chahero hato
Chhokarī mārī sāme je beṭhī hatī khūb agharī hatī sāv sahelī hatī
Mīṭhī munzavaṇ hatī hoṭh to chūp hatā jo hato to hato maunano āsharo
Eṇe jyāre kahyun hun tane chāhun chhun jindagī ek paḷamān ukelī hatī
Jotajotāmān bas e risāī gaī paṇ dūr jaī nā shakī mārāthī e
Feravī to līdhun moḍhun chhaṇako karī pīṭhathī pīṭh to paṇ aḍhelī hatī
Source : સ્વરઃ પંકજ ઉધાસ
ગીતઃ શોભિત દેસાઈ