સુરત શહેરની પડતીનું વર્ણન
(રોળા વૃત)
આ તે શા તુજ હાલ, સુરત સોનાની મૂરત;
થયા પૂરા બેહાલ, સુરત તુજ રડતી સૂરત!
રે હસી ને હસીને રડી, ચઢી ચઢી પડી તું બાંકી;
દીપી તે કુંદનમાં જડી, પડી રે કથીરે ઝાંખી.
કંચન મણિનો દેવ, જેમ વેચાયો કડકે;
સુકુમારો તુજ દેહ, તેમ વેચાયો ભડકે.
નૈન તણા ચળકાટ, પડ્યાં ફૂલાં કહાં આજે!
ભર્યા ગાલના ઠાઠ, પડ્યા કૂવા કહાં લાજે!
ઠર્યા હોઠ જે લાલ, ધ્રૂજે તે ફીકા કાળા;
દાંત તણાતા હાલ, સૂઝે મરવાના ચાળા.
રૂડું અણિયાળું નાક, બેઠું ચાઠાંથી ભાસે;
ગયું હાય રે નાક, નીચું મોઢું નિરાશે.
તેજસ્વી મુખ જેહ, સુરતનું સૂરજ જેવું;
ડરામણું ફીકું તેહ, સુરત તુજ ઘુવડ જેવું.
ગોરું કારમું રૂપ, ખમાં પૂનમ જોવા જેવું;
થયું વેઠતાં ધૂપ, અમાવાસ્યાએ તેવું.
તન પર સૂરખી લાલ, ઊડી રહેતી ચઢતીમાં;
ધૂળ ઊડે છે હાલ, ભૂંડી દુઃખદા પડતીમાં.
सुरत शहेरनी पडतीनुं वर्णन
(रोळा वृत)
आ ते शा तुज हाल, सुरत सोनानी मूरत;
थया पूरा बेहाल, सुरत तुज रडती सूरत!
रे हसी ने हसीने रडी, चढी चढी पडी तुं बांकी;
दीपी ते कुंदनमां जडी, पडी रे कथीरे झांखी.
कंचन मणिनो देव, जेम वेचायो कडके;
सुकुमारो तुज देह, तेम वेचायो भडके.
नैन तणा चळकाट, पड्यां फूलां कहां आजे!
भर्या गालना ठाठ, पड्या कूवा कहां लाजे!
ठर्या होठ जे लाल, ध्रूजे ते फीका काळा;
दांत तणाता हाल, सूझे मरवाना चाळा.
रूडुं अणियाळुं नाक, बेठुं चाठांथी भासे;
गयुं हाय रे नाक, नीचुं मोढुं निराशे.
तेजस्वी मुख जेह, सुरतनुं सूरज जेवुं;
डरामणुं फीकुं तेह, सुरत तुज घुवड जेवुं.
गोरुं कारमुं रूप, खमां पूनम जोवा जेवुं;
थयुं वेठतां धूप, अमावास्याए तेवुं.
तन पर सूरखी लाल, ऊडी रहेती चढतीमां;
धूळ ऊडे छे हाल, भूंडी दुःखदा पडतीमां.
Surat Shaherani Padatinun Varnana
(rola vruta)
A te sha tuj hala, surat sonani murata;
Thaya pura behala, surat tuj radati surata!
Re hasi ne hasine radi, chadhi chadhi padi tun banki;
Dipi te kundanaman jadi, padi re kathire zankhi.
Kanchan manino deva, jem vechayo kadake;
Sukumaro tuj deha, tem vechayo bhadake.
Nain tana chalakata, padyan fulan kahan aje! Bharya galana thatha, padya kuva kahan laje!
Tharya hoth je lala, dhruje te fika kala;
Danta tanata hala, suze maravana chala.
Rudun aniyalun naka, bethun chathanthi bhase;
Gayun haya re naka, nichun modhun nirashe.
Tejasvi mukh jeha, suratanun suraj jevun;
Daramanun fikun teha, surat tuj ghuvad jevun.
Gorun karamun rupa, khaman punam jova jevun;
Thayun vethatan dhupa, amavasyae tevun.
Tan par surakhi lala, udi raheti chadhatiman;
Dhul ude chhe hala, bhundi duahkhada padatiman.
Surat shaheranī paḍatīnun varṇana
(roḷā vṛuta)
Ā te shā tuj hāla, surat sonānī mūrata;
Thayā pūrā behāla, surat tuj raḍatī sūrata!
Re hasī ne hasīne raḍī, chaḍhī chaḍhī paḍī tun bānkī;
Dīpī te kundanamān jaḍī, paḍī re kathīre zānkhī.
Kanchan maṇino deva, jem vechāyo kaḍake;
Sukumāro tuj deha, tem vechāyo bhaḍake.
Nain taṇā chaḷakāṭa, paḍyān fūlān kahān āje! Bharyā gālanā ṭhāṭha, paḍyā kūvā kahān lāje!
Ṭharyā hoṭh je lāla, dhrūje te fīkā kāḷā;
Dānta taṇātā hāla, sūze maravānā chāḷā.
Rūḍun aṇiyāḷun nāka, beṭhun chāṭhānthī bhāse;
Gayun hāya re nāka, nīchun moḍhun nirāshe.
Tejasvī mukh jeha, suratanun sūraj jevun;
Ḍarāmaṇun fīkun teha, surat tuj ghuvaḍ jevun.
Gorun kāramun rūpa, khamān pūnam jovā jevun;
Thayun veṭhatān dhūpa, amāvāsyāe tevun.
Tan par sūrakhī lāla, ūḍī rahetī chaḍhatīmān;
Dhūḷ ūḍe chhe hāla, bhūnḍī duahkhadā paḍatīmān.
Source : નર્મદ