ઝાલર વાગે ને
ઝાલર વાગે ને વા’લો હરિરસ ગાય
કાન ગોપીઓનો છેડો સાહ્ય
મેલો મેલોને કાનુડા અમ્મારા ચીર
અમે ગોપીયું છીએ નિરમળા નીર
છેડો ફાટ્યો ને ગોપી રાવે ગઈ
જશોદા મંદિર જઈ ઊભી રહી
માતા જશોદા તમ્મારો કાન
નિત્ય મારગડે માંગે છે દાણ
દાણ માંગે ને વળી લૂંટી ખાય
ઈ તે ગોકળિયામાં કેમ રે’વાય
જાવ જાવ ગોપીયું તમ્મારે ઘેર
આવે કાનો તો માંડુ વઢવેડ
સાંજ પડી ને કાનો આવ્યો છે ઘેર
માતા જશોદાએ માંડી વઢવેડ
ભાઈ કાનુડા તારે આવડી શી હેર
નિત્યના કજિયા લાવે મારે ઘેર
માતા જશોદા તમ્મારી આણ
જુઠુ બોલે ગોપી ચતુરસુજાણ
વનમાં ચારું હું એકલો ગાય
ચાર-પાંચ ગોપીયું ભેળી થાય
પરથમ આવે ને મારી ઝાલર બજાય
બીજી આવે ને મારો મુગટ ઘેરાય
ત્રીજી આવે ને મારી તૃષ્ણા કરે
ચોથી આવે ને મારે ચરણે પડે
એટલી વપત્ય મને વનમાં પડે
તો યે ગોપીઓ મારી રાવ જ કરે!
Zālar Vāge Ne
Zālar vāge ne vā’lo hariras gāya
kān gopīono chheḍo sāhya
Melo melone kānuḍā ammārā chīr
ame gopīyun chhīe niramaḷā nīra
Chheḍo fāṭyo ne gopī rāve gaī
jashodā mandir jaī ūbhī rahī
Mātā jashodā tammāro kān
nitya māragaḍe mānge chhe dāṇa
Dāṇ mānge ne vaḷī lūnṭī khāya
ī te gokaḷiyāmān kem re’vāya
Jāv jāv gopīyun tammāre gher
āve kāno to mānḍu vaḍhaveḍa
Sānja paḍī ne kāno āvyo chhe gher
mātā jashodāe mānḍī vaḍhaveḍa
Bhāī kānuḍā tāre āvaḍī shī her
nityanā kajiyā lāve māre ghera
Mātā jashodā tammārī āṇ
juṭhu bole gopī chaturasujāṇa
Vanamān chārun hun ekalo gāya
chāra-pāncha gopīyun bheḷī thāya
Paratham āve ne mārī zālar bajāya
bījī āve ne māro mugaṭ gherāya
Trījī āve ne mārī tṛuṣhṇā kare
chothī āve ne māre charaṇe paḍe
Eṭalī vapatya mane vanamān paḍe
to ye gopīo mārī rāv j kare!
Source: Mavjibhai