બાની ચીમટી - Bani Chimati - Gujarati

બાની ચીમટી

‘હતો તું તોફાની, અરે જિદ્દી માની,
કદિ કદિ મને ખૂબ પજવી,

અને મેં યે રીસે ઘણી ઘણી તને ચૂંટી ય ખણી,
સુંવાળા એ ગોરા તુજ વદનની રોશની હણી.

     અરે, તું શું જાણે?  હતો તું એ ટાણે
              કની ઠમકતો બાલ ભૂલણો;

ઘડી પહેલાંનું સૌ તુજ રમતમાં વીસરી જતો,
ફરી મારો ખોળો ભરી હૃદય મારું ભરી જતો.’
***

       ‘મીઠી માડી મારી, ભરી દૂધે ઝારી
                  મુજ મુખ ધરીને ઊલટથી

ન શું પાયાં મોંઘાં અમૃત અધિકાં દૂધ દિલનાં?
ન શું છાનાં હેતે નયન - ઉર ઉદ્દીપિત કર્યા?

ન શું નીચોવીને મુજ જીવનમાં જીવન ભર્યા?
તું તો મારી બા, એટલું બસ મને નિત્ય સ્મરવા

             નવ  હું  સ્મરતો  લાત પ્રહરી,
            અવ વિસરી જા, બા તું ચીમટી.’

बानी चीमटी

‘हतो तुं तोफानी, अरे जिद्दी मानी,
कदि कदि मने खूब पजवी,

अने में ये रीसे घणी घणी तने चूंटी य खणी,
सुंवाळा ए गोरा तुज वदननी रोशनी हणी.

     अरे, तुं शुं जाणे?  हतो तुं ए टाणे
              कनी ठमकतो बाल भूलणो;

घडी पहेलांनुं सौ तुज रमतमां वीसरी जतो,
फरी मारो खोळो भरी हृदय मारुं भरी जतो.’
***

       ‘मीठी माडी मारी, भरी दूधे झारी
                  मुज मुख धरीने ऊलटथी

न शुं पायां मोंघां अमृत अधिकां दूध दिलनां?
न शुं छानां हेते नयन - उर उद्दीपित कर्या?

न शुं नीचोवीने मुज जीवनमां जीवन भर्या?
तुं तो मारी बा, एटलुं बस मने नित्य स्मरवा

             नव  हुं  स्मरतो  लात प्रहरी,
            अव विसरी जा, बा तुं चीमटी.’

Bani Chimati

'hato tun tofani, are jiddi mani,
kadi kadi mane khub pajavi,

Ane men ye rise ghani ghani tane chunti ya khani,
Sunvala e gora tuj vadanani roshani hani.

     are, tun shun jane?  hato tun e tane
              kani thamakato bal bhulano;

Ghadi pahelannun sau tuj ramataman visari jato,
Fari maro kholo bhari hrudaya marun bhari jato.’
***

       'mithi madi mari, bhari dudhe zari
                  muj mukh dharine ulatathi

N shun payan monghan amrut adhikan dud dilanan? N shun chhanan hete nayan - ur uddipit karya?

N shun nichovine muj jivanaman jivan bharya? Tun to mari ba, etalun bas mane nitya smarava

             nav  hun  smarato  lat prahari,
            av visari ja, ba tun chimati.'

Bānī chīmaṭī

‘hato tun tofānī, are jiddī mānī,
kadi kadi mane khūb pajavī,

Ane men ye rīse ghaṇī ghaṇī tane chūnṭī ya khaṇī,
Sunvāḷā e gorā tuj vadananī roshanī haṇī.

     are, tun shun jāṇe?  hato tun e ṭāṇe
              kanī ṭhamakato bāl bhūlaṇo;

Ghaḍī pahelānnun sau tuj ramatamān vīsarī jato,
Farī māro khoḷo bharī hṛudaya mārun bharī jato.’
***

       ‘mīṭhī māḍī mārī, bharī dūdhe zārī
                  muj mukh dharīne ūlaṭathī

N shun pāyān monghān amṛut adhikān dūḍ dilanān? N shun chhānān hete nayan - ur uddīpit karyā?

N shun nīchovīne muj jīvanamān jīvan bharyā? Tun to mārī bā, eṭalun bas mane nitya smaravā

             nav  hun  smarato  lāt praharī,
            av visarī jā, bā tun chīmaṭī.’

Source : સુંદરજી બેટાઈ