બ્રહ્મવિદ્યા
તિમિરોજ્જ્વલ શય્યા પર પોઢેલા યમ
ઊંઘરેટી આંખ ચોળતા બેઠા થઈ ગયા:
તેમના વાતાનુકૂલિત દરવાજા પર
કોલાહલ ટકોરા મારી રહ્યો હતો.
*
આકાશમાં અગણિત આત્માઓ
પારદર્શક દીવાલ ભેદવા પ્રયત્ન કરતા હતા;
અચંબામાં પડેલા ચિત્રગુપ્તે હાથમાંના રિમોટથી
બંધ કરી દીધો દીવાલમાંનો દરવાજો.
પૃચ્છા કરી વાયરલેસ પર:
“દૂતો, તમે ક્યાં છો?
તમે તમારી આજ્ઞાની મર્યાદા
લોપી તો નથીને? ઓવર.”
*
અજંપાનો ઉજાગરો
યમને સૂવા દેતો નથી:
એમના કાન પર સતત સંભળાય છે કોઈ અવાજ:
“યમ, મારે શીખવવું છે, બ્રહ્મજ્ઞાન તમને,
તમે સાંભળો છો, યમ?”
હેબતાઈ ગયેલા યમે
દરવાજાને સાંકળ વાસી દીધી.
*
“ચિત્રગુપ્ત, અમે સાવ પાછળ છીએ:
તમારી આજ્ઞા સો આત્માની હતી:
અમારા પાશમાં બંધાયા છે બરાબર સો,
અમારી આગળ રસ્તો રોકી
સેંકડો આત્માઓ કેમ કોલાહલ કરે છે?
વિના પાશ એ
અહીં કેમ ધસી આવ્યા છે? ઓવર.”
*
“યમ, તમે સાંભળો છો?
તમે ભૂલી ગયા છો, તમારું જ્ઞાન.
હું આવ્યો છું, બ્રહ્મવિદ્યાનું દાન કરવા.
તમારી પાસે આવતાં આ કઈ
નજરે ન ચડતી દીવાલ મને રોકે છે?”
“રસ્તો કરો.”
“સામે કશું જ નથી:
આગળ કેમ જતા નથી?”
“અશરીરી હયાતીને પણ ભીંસ લાગે છે;
રસ્તો કરો.”
આગળ જવાનો પ્રયત્ન કરતા આત્માઓ
પાછા ફંગોળાય છે:
પાછળ આવનારા વધુ પાછળ ધકેલાય છે.
*
“યમ, તમે સાંભળો છો?”
ફરી એક વાર વણબોલાવેલો અતિથિ
આકાશની દીવાલ સાથે અથડાવે છે
અશરીરી હયાતી.
“દરવાજો ખોલો છો?
કે થોડું આરડીએક્સ લઈ આવું?”
“આરડીએક્સ?
ચિત્રગુપ્ત, આ શું છે?”
“સર, સમજ પડતી નથી;
ધસી આવ્યા છે અનવૉન્ટેડ આત્માઓ.”
"તપાસ કરો; ક્યા ગ્રહમાંથી ભૂલા પડ્યા છે?
પૃથ્વી પરના આત્માઓ પર આપણી હકૂમત છે;
આપણી આજ્ઞા વિના ત્યાંથી કોઈ ન આવે.
બ્રહ્માંડના ક્યા રસ્તા પરનાં સિગ્નલો
કામ કરતાં નથી? તપાસ કરો.’
*
“નચિકેતા,
આ શું?
તમારા પિતાના આશ્રમના બ્રહ્મચારીઓ
હવે આવું કૌપીન પહેરે છે?”
નચિકેતાના ખડખડાટ હાસ્યે
યમ ડઘાઈ ગયા.
“યમરાજા,
મારી બ્રહ્મવિદ્યાનો આ પહેલો પાઠ.
મારા પિતાનો આશ્રમ નથી,
દારૂની દુકાનમાં એ નોકર છે:
આ કૌપીન નથી,
ફાટેલી ચડ્ડી છે…
મારા પિતા કામ કરે છે
એ દારૂની ભઠ્ઠીમાં
બ્રહ્મચારીઓ નહીં,
બળાત્કારીઓ આવે છે:
નશામાં ચૂર થઈ
એ
પોતાની પત્ની પર,
ઝૂંપડપટ્ટીની અસહાય કન્યા પર
કે છેવટે
પોતાની કંતાઈ જતી જાત પર
રોજ ને રોજ
બળાત્કાર કરે છે!”
યમ આંખો ચોળે છે:
ટેબલ પરના ફોનમાંનો
વૉઈસ ઓપન કરી પૂછે છે:
“ચિત્રગુપ્ત,
આ કોણ છે?
એના ઍન્ટિસીડન્ટ્સ શું છે?”
સામે અવાજ સંભળાય છે:
“સર,
બૉમ્બવિસ્ફોટમાં
એના શરીરના ફુરચેફુરચા ઊડી ગયા છે,
આ આત્મા…”
“વિસ્ફોટની આજ્ઞા કોણે આપી?”
“યમરાજ,
ગુસ્તાખી માફ કરજો.
હવે પૃથવીલોકમાં
મરવા કે મારવા માટે
યમની આજ્ઞા નથી ચાલતી:
આરડીએક્સ કે
એ.કે. ફિફટીસિક્સ ચાલે છે.”
“શું?
કંઈ સમજાય એવું બોલ.”
“હું વ્હાઈટ પેપર મોકલું છું:
તમને એ સિવાય
નહીં સમજાય આ બધું.”
*
નચિકેતાના હાસ્યના પડઘા
યમના શરીરને ઠંડું પાડી દે છે:
“યમરાજા,
બ્રહ્મવિદ્યાનું આ બીજું ચરણ:
મૃત્યુ જીવના છેદન સાથે નહીં
અંગેઅંગના છેદન સાથે પણ આવે છે:
તમે તો જોઈ શકો છો,
આત્માનો દેહભાવ!”
યમ આંખ બંધ કરી
બીજી ક્ષણે ચીસ પાડે છે:
“ઓહ, આ શું!
એક પગ બસમાં,
બીજે છેડે બીજો હાથ.
તૂટેલી ખોપરીનો
એક અંશ ઊડીને પડ્યો છે
દુકાનના છાપરા પર…
ઓહ,
જોયું નથી જતું આ…
ક્યા યુદ્ધમાં…”
“યમરાજા,
બ્રહ્મવિદ્યા ભણો, આ છે ત્રીજો પાદ.
કેવળ યુદ્ધમાં જનારનાં જ
અંગ છેદાતાં નથી;
યુદ્ધમાં ન જનારાનાં
અંગો પણ ઢળે છે વેરણછેરણ થઈને!”
*
“મને ચૂંટી ખણો, દૂતો, હું જાગું છું ?”
“તમે તમારા દીવાનખંડમાં છો, મહારાજ!”
“આ કોણ છે!”
“અનવૉન્ટેડ આત્માઓનો પ્રતિનિધિ.”
“મૃત્યવે ત્વાં દદામિ
સાંભળીને અહીં આવેલો
ઉદ્દાલકનો પુત્ર આ ન હોય?”
“યમરાજા,
હવે ક્યારે મરે છે
એ શબ્દો સાંભળી રીઢો થયેલો હું
ઉદ્દાલકના પુત્રથી જુદો નથી:
ફરક પડ્યો છે વીતેલા સમયે
માત્ર અમારી ભાષામાં.”
*
“ચિત્રગુપ્ત,”
“જી.”
“મારું રાજીનામું મોકલી આપો ઈન્દ્રને,
મારે નથી રહેવું
આ આસન પર:
જ્યાં મારી હકૂમત લોપાય,
અધિકારો ન રહે
એવી સત્તાનો શો ખપ?”
“યમરાજા,
મારી બ્રહ્મવિદ્યાનું ચોથું પાદ:
હકૂમત લોપાય,
અધિકાર ન રહે,
એટલે પૃથ્વીલોકમાં કોઈ સત્તા છોડતું નથી:
તો તમે શા માટે?”
ब्रह्मविद्या
तिमिरोज्ज्वल शय्या पर पोढेला यम
ऊंघरेटी आंख चोळता बेठा थई गया:
तेमना वातानुकूलित दरवाजा पर
कोलाहल टकोरा मारी रह्यो हतो.
*
आकाशमां अगणित आत्माओ
पारदर्शक दीवाल भेदवा प्रयत्न करता हता;
अचंबामां पडेला चित्रगुप्ते हाथमांना रिमोटथी
बंध करी दीधो दीवालमांनो दरवाजो.
पृच्छा करी वायरलेस पर:
“दूतो, तमे क्यां छो?
तमे तमारी आज्ञानी मर्यादा
लोपी तो नथीने? ओवर.”
*
अजंपानो उजागरो
यमने सूवा देतो नथी:
एमना कान पर सतत संभळाय छे कोई अवाज:
“यम, मारे शीखववुं छे, ब्रह्मज्ञान तमने,
तमे सांभळो छो, यम?”
हेबताई गयेला यमे
दरवाजाने सांकळ वासी दीधी.
*
“चित्रगुप्त, अमे साव पाछळ छीए:
तमारी आज्ञा सो आत्मानी हती:
अमारा पाशमां बंधाया छे बराबर सो,
अमारी आगळ रस्तो रोकी
सेंकडो आत्माओ केम कोलाहल करे छे?
विना पाश ए
अहीं केम धसी आव्या छे? ओवर.”
*
“यम, तमे सांभळो छो?
तमे भूली गया छो, तमारुं ज्ञान.
हुं आव्यो छुं, ब्रह्मविद्यानुं दान करवा.
तमारी पासे आवतां आ कई
नजरे न चडती दीवाल मने रोके छे?”
“रस्तो करो.”
“सामे कशुं ज नथी:
आगळ केम जता नथी?”
“अशरीरी हयातीने पण भींस लागे छे;
रस्तो करो.”
आगळ जवानो प्रयत्न करता आत्माओ
पाछा फंगोळाय छे:
पाछळ आवनारा वधु पाछळ धकेलाय छे.
*
“यम, तमे सांभळो छो?”
फरी एक वार वणबोलावेलो अतिथि
आकाशनी दीवाल साथे अथडावे छे
अशरीरी हयाती.
“दरवाजो खोलो छो?
के थोडुं आरडीएक्स लई आवुं?”
“आरडीएक्स?
चित्रगुप्त, आ शुं छे?”
“सर, समज पडती नथी;
धसी आव्या छे अनवॉन्टेड आत्माओ.”
"तपास करो; क्या ग्रहमांथी भूला पड्या छे?
पृथ्वी परना आत्माओ पर आपणी हकूमत छे;
आपणी आज्ञा विना त्यांथी कोई न आवे.
ब्रह्मांडना क्या रस्ता परनां सिग्नलो
काम करतां नथी? तपास करो.’
*
“नचिकेता,
आ शुं?
तमारा पिताना आश्रमना ब्रह्मचारीओ
हवे आवुं कौपीन पहेरे छे?”
नचिकेताना खडखडाट हास्ये
यम डघाई गया.
“यमराजा,
मारी ब्रह्मविद्यानो आ पहेलो पाठ.
मारा पितानो आश्रम नथी,
दारूनी दुकानमां ए नोकर छे:
आ कौपीन नथी,
फाटेली चड्डी छे…
मारा पिता काम करे छे
ए दारूनी भठ्ठीमां
ब्रह्मचारीओ नहीं,
बळात्कारीओ आवे छे:
नशामां चूर थई
ए
पोतानी पत्नी पर,
झूंपडपट्टीनी असहाय कन्या पर
के छेवटे
पोतानी कंताई जती जात पर
रोज ने रोज
बळात्कार करे छे!”
यम आंखो चोळे छे:
टेबल परना फोनमांनो
वॉईस ओपन करी पूछे छे:
“चित्रगुप्त,
आ कोण छे?
एना ऍन्टिसीडन्ट्स शुं छे?”
सामे अवाज संभळाय छे:
“सर,
बॉम्बविस्फोटमां
एना शरीरना फुरचेफुरचा ऊडी गया छे,
आ आत्मा…”
“विस्फोटनी आज्ञा कोणे आपी?”
“यमराज,
गुस्ताखी माफ करजो.
हवे पृथवीलोकमां
मरवा के मारवा माटे
यमनी आज्ञा नथी चालती:
आरडीएक्स के
ए.के. फिफटीसिक्स चाले छे.”
“शुं?
कंई समजाय एवुं बोल.”
“हुं व्हाईट पेपर मोकलुं छुं:
तमने ए सिवाय
नहीं समजाय आ बधुं.”
*
नचिकेताना हास्यना पडघा
यमना शरीरने ठंडुं पाडी दे छे:
“यमराजा,
ब्रह्मविद्यानुं आ बीजुं चरण:
मृत्यु जीवना छेदन साथे नहीं
अंगेअंगना छेदन साथे पण आवे छे:
तमे तो जोई शको छो,
आत्मानो देहभाव!”
यम आंख बंध करी
बीजी क्षणे चीस पाडे छे:
“ओह, आ शुं!
एक पग बसमां,
बीजे छेडे बीजो हाथ.
तूटेली खोपरीनो
एक अंश ऊडीने पड्यो छे
दुकानना छापरा पर…
ओह,
जोयुं नथी जतुं आ…
क्या युद्धमां…”
“यमराजा,
ब्रह्मविद्या भणो, आ छे त्रीजो पाद.
केवळ युद्धमां जनारनां ज
अंग छेदातां नथी;
युद्धमां न जनारानां
अंगो पण ढळे छे वेरणछेरण थईने!”
*
“मने चूंटी खणो, दूतो, हुं जागुं छुं ?”
“तमे तमारा दीवानखंडमां छो, महाराज!”
“आ कोण छे!”
“अनवॉन्टेड आत्माओनो प्रतिनिधि.”
“मृत्यवे त्वां ददामि
सांभळीने अहीं आवेलो
उद्दालकनो पुत्र आ न होय?”
“यमराजा,
हवे क्यारे मरे छे
ए शब्दो सांभळी रीढो थयेलो हुं
उद्दालकना पुत्रथी जुदो नथी:
फरक पड्यो छे वीतेला समये
मात्र अमारी भाषामां.”
*
“चित्रगुप्त,”
“जी.”
“मारुं राजीनामुं मोकली आपो ईन्द्रने,
मारे नथी रहेवुं
आ आसन पर:
ज्यां मारी हकूमत लोपाय,
अधिकारो न रहे
एवी सत्तानो शो खप?”
“यमराजा,
मारी ब्रह्मविद्यानुं चोथुं पाद:
हकूमत लोपाय,
अधिकार न रहे,
एटले पृथ्वीलोकमां कोई सत्ता छोडतुं नथी:
तो तमे शा माटे?”
Brahmavidya
Timirojjval shayya par podhela yama
Unghareti ankh cholata betha thai gaya:
Temana vatanukulit daravaja para
Kolahal takora mari rahyo hato.
*
Akashaman aganit atmao
Paradarshak dival bhedava prayatna karata hata;
Achanbaman padela chitragupte hathamanna rimotathi
Banda kari didho divalamanno daravajo. Pruchchha kari vayarales para:
“duto, tame kyan chho? Tame tamari ajnyani maryada
Lopi to nathine? Ovara.”
*
Ajanpano ujagaro
Yamane suva deto nathi:
Emana kan par satat sanbhalaya chhe koi avaja:
“yama, mare shikhavavun chhe, brahmajnyan tamane,
Tame sanbhalo chho, yama?”
Hebatai gayela yame
Daravajane sankal vasi didhi.
*
“chitragupta, ame sav pachhal chhie:
Tamari ajnya so atmani hati:
Amara pashaman bandhaya chhe barabar so,
Amari agal rasto roki
Senkado atmao kem kolahal kare chhe? Vina pash e
Ahin kem dhasi avya chhe? Ovara.”
*
“yama, tame sanbhalo chho? Tame bhuli gaya chho, tamarun jnyana. Hun avyo chhun, brahmavidyanun dan karava. Tamari pase avatan a kai
Najare n chadati dival mane roke chhe?”
“rasto karo.” “Same kashun j nathi:
Agal kem jata nathi?” “Ashariri hayatine pan bhinsa lage chhe;
Rasto karo.” Agal javano prayatna karata atmao
Pachha fangolaya chhe:
Pachhal avanara vadhu pachhal dhakelaya chhe.
*
“yama, tame sanbhalo chho?”
Fari ek var vanabolavelo atithi
Akashani dival sathe athadave chhe
Ashariri hayati.
“daravajo kholo chho? Ke thodun aradieksa lai avun?”
“aradieksa? Chitragupta, a shun chhe?” “Sara, samaj padati nathi;
Dhasi avya chhe anavonted atmao.” "Tapas karo; kya grahamanthi bhula padya chhe? Pruthvi parana atmao par apani hakumat chhe;
Apani ajnya vina tyanthi koi n ave. Brahmandana kya rasta paranan signalo
Kam karatan nathi? Tapas karo.’
*
“nachiketa,
A shun? Tamara pitana ashramana brahmachario
Have avun kaupin pahere chhe?”
Nachiketana khadakhadat hasye
Yam daghai gaya.
“yamaraja,
Mari brahmavidyano a pahelo patha. Mara pitano ashram nathi,
Daruni dukanaman e nokar chhe:
A kaupin nathi,
Fateli chaddi chhe… Mara pita kam kare chhe
E daruni bhaththiman
Brahmachario nahin,
Balatkario ave chhe:
Nashaman chur thai
E
Potani patni para,
Zunpadapattini asahaya kanya para
Ke chhevate
Potani kantai jati jat para
Roj ne roja
Balatkar kare chhe!”
Yam ankho chole chhe:
Tebal parana fonamanno
Vois opan kari puchhe chhe:
“chitragupta,
A kon chhe? Ena entisidantsa shun chhe?”
Same avaj sanbhalaya chhe:
“sara,
Bombavisfotaman
Ena sharirana furachefuracha udi gaya chhe,
A atma…” “Visfotani ajnya kone api?” “Yamaraja,
Gustakhi maf karajo. Have pruthavilokaman
Marava ke marava mate
Yamani ajnya nathi chalati:
Aradieksa ke
E.ke. Fifatisiksa chale chhe.” “Shun? Kani samajaya evun bola.” “Hun vhait pepar mokalun chhun:
Tamane e sivaya
Nahin samajaya a badhun.”
*
Nachiketana hasyana padagha
Yamana sharirane thandun padi de chhe:
“yamaraja,
Brahmavidyanun a bijun charana:
Mrutyu jivana chhedan sathe nahin
Angeangana chhedan sathe pan ave chhe:
Tame to joi shako chho,
Atmano dehabhava!”
Yam ankh banda kari
Biji kshane chis pade chhe:
“oha, a shun! Ek pag basaman,
Bije chhede bijo hatha. Tuteli khoparino
Ek ansh udine padyo chhe
Dukanana chhapara para… Oha,
Joyun nathi jatun a… Kya yuddhaman…”
“yamaraja,
Brahmavidya bhano, a chhe trijo pada. Keval yuddhaman janaranan ja
Anga chhedatan nathi;
Yuddhaman n janaranan
Ango pan dhale chhe veranachheran thaine!”
*
“mane chunti khano, duto, hun jagun chhun ?” “Tame tamara divanakhandaman chho, maharaja!” “A kon chhe!” “Anavonted atmaono pratinidhi.” “Mrutyave tvan dadami
Sanbhaline ahin avelo
Uddalakano putra a n hoya?”
“yamaraja,
Have kyare mare chhe
E shabdo sanbhali ridho thayelo hun
Uddalakana putrathi judo nathi:
Farak padyo chhe vitela samaye
Matra amari bhashaman.”
*
“chitragupta,” “Ji.” “Marun rajinamun mokali apo indrane,
Mare nathi rahevun
A asan para:
Jyan mari hakumat lopaya,
Adhikaro n rahe
Evi sattano sho khapa?”
“yamaraja,
Mari brahmavidyanun chothun pada:
Hakumat lopaya,
Adhikar n rahe,
Etale pruthvilokaman koi satta chhodatun nathi:
To tame sha mate?”
Brahmavidyā
Timirojjval shayyā par poḍhelā yama
Ūnghareṭī ānkh choḷatā beṭhā thaī gayā:
Temanā vātānukūlit daravājā para
Kolāhal ṭakorā mārī rahyo hato.
*
Ākāshamān agaṇit ātmāo
Pāradarshak dīvāl bhedavā prayatna karatā hatā;
Achanbāmān paḍelā chitragupte hāthamānnā rimoṭathī
Banḍa karī dīdho dīvālamānno daravājo. Pṛuchchhā karī vāyarales para:
“dūto, tame kyān chho? Tame tamārī ājnyānī maryādā
Lopī to nathīne? Ovara.”
*
Ajanpāno ujāgaro
Yamane sūvā deto nathī:
Emanā kān par satat sanbhaḷāya chhe koī avāja:
“yama, māre shīkhavavun chhe, brahmajnyān tamane,
Tame sānbhaḷo chho, yama?”
Hebatāī gayelā yame
Daravājāne sānkaḷ vāsī dīdhī.
*
“chitragupta, ame sāv pāchhaḷ chhīe:
Tamārī ājnyā so ātmānī hatī:
Amārā pāshamān bandhāyā chhe barābar so,
Amārī āgaḷ rasto rokī
Senkaḍo ātmāo kem kolāhal kare chhe? Vinā pāsh e
Ahīn kem dhasī āvyā chhe? Ovara.”
*
“yama, tame sānbhaḷo chho? Tame bhūlī gayā chho, tamārun jnyāna. Hun āvyo chhun, brahmavidyānun dān karavā. Tamārī pāse āvatān ā kaī
Najare n chaḍatī dīvāl mane roke chhe?”
“rasto karo.” “Sāme kashun j nathī:
Āgaḷ kem jatā nathī?” “Asharīrī hayātīne paṇ bhīnsa lāge chhe;
Rasto karo.” Āgaḷ javāno prayatna karatā ātmāo
Pāchhā fangoḷāya chhe:
Pāchhaḷ āvanārā vadhu pāchhaḷ dhakelāya chhe.
*
“yama, tame sānbhaḷo chho?”
Farī ek vār vaṇabolāvelo atithi
Ākāshanī dīvāl sāthe athaḍāve chhe
Asharīrī hayātī.
“daravājo kholo chho? Ke thoḍun āraḍīeksa laī āvun?”
“āraḍīeksa? Chitragupta, ā shun chhe?” “Sara, samaj paḍatī nathī;
Dhasī āvyā chhe anavŏnṭeḍ ātmāo.” "Tapās karo; kyā grahamānthī bhūlā paḍyā chhe? Pṛuthvī paranā ātmāo par āpaṇī hakūmat chhe;
Āpaṇī ājnyā vinā tyānthī koī n āve. Brahmānḍanā kyā rastā paranān signalo
Kām karatān nathī? Tapās karo.’
*
“nachiketā,
Ā shun? Tamārā pitānā āshramanā brahmachārīo
Have āvun kaupīn pahere chhe?”
Nachiketānā khaḍakhaḍāṭ hāsye
Yam ḍaghāī gayā.
“yamarājā,
Mārī brahmavidyāno ā pahelo pāṭha. Mārā pitāno āshram nathī,
Dārūnī dukānamān e nokar chhe:
Ā kaupīn nathī,
Fāṭelī chaḍḍī chhe… Mārā pitā kām kare chhe
E dārūnī bhaṭhṭhīmān
Brahmachārīo nahīn,
Baḷātkārīo āve chhe:
Nashāmān chūr thaī
E
Potānī patnī para,
Zūnpaḍapaṭṭīnī asahāya kanyā para
Ke chhevaṭe
Potānī kantāī jatī jāt para
Roj ne roja
Baḷātkār kare chhe!”
Yam ānkho choḷe chhe:
Ṭebal paranā fonamānno
Vŏīs opan karī pūchhe chhe:
“chitragupta,
Ā koṇ chhe? Enā ĕnṭisīḍanṭsa shun chhe?”
Sāme avāj sanbhaḷāya chhe:
“sara,
Bŏmbavisfoṭamān
Enā sharīranā furachefurachā ūḍī gayā chhe,
Ā ātmā…” “Visfoṭanī ājnyā koṇe āpī?” “Yamarāja,
Gustākhī māf karajo. Have pṛuthavīlokamān
Maravā ke māravā māṭe
Yamanī ājnyā nathī chālatī:
Āraḍīeksa ke
E.ke. Fifaṭīsiksa chāle chhe.” “Shun? Kanī samajāya evun bola.” “Hun vhāīṭ pepar mokalun chhun:
Tamane e sivāya
Nahīn samajāya ā badhun.”
*
Nachiketānā hāsyanā paḍaghā
Yamanā sharīrane ṭhanḍun pāḍī de chhe:
“yamarājā,
Brahmavidyānun ā bījun charaṇa:
Mṛutyu jīvanā chhedan sāthe nahīn
Angeanganā chhedan sāthe paṇ āve chhe:
Tame to joī shako chho,
Ātmāno dehabhāva!”
Yam ānkh banḍa karī
Bījī kṣhaṇe chīs pāḍe chhe:
“oha, ā shun! Ek pag basamān,
Bīje chheḍe bījo hātha. Tūṭelī khoparīno
Ek ansh ūḍīne paḍyo chhe
Dukānanā chhāparā para… Oha,
Joyun nathī jatun ā… Kyā yuddhamān…”
“yamarājā,
Brahmavidyā bhaṇo, ā chhe trījo pāda. Kevaḷ yuddhamān janāranān ja
Anga chhedātān nathī;
Yuddhamān n janārānān
Ango paṇ ḍhaḷe chhe veraṇachheraṇ thaīne!”
*
“mane chūnṭī khaṇo, dūto, hun jāgun chhun ?” “Tame tamārā dīvānakhanḍamān chho, mahārāja!” “Ā koṇ chhe!” “Anavŏnṭeḍ ātmāono pratinidhi.” “Mṛutyave tvān dadāmi
Sānbhaḷīne ahīn āvelo
Uddālakano putra ā n hoya?”
“yamarājā,
Have kyāre mare chhe
E shabdo sānbhaḷī rīḍho thayelo hun
Uddālakanā putrathī judo nathī:
Farak paḍyo chhe vītelā samaye
Mātra amārī bhāṣhāmān.”
*
“chitragupta,” “Jī.” “Mārun rājīnāmun mokalī āpo īndrane,
Māre nathī rahevun
Ā āsan para:
Jyān mārī hakūmat lopāya,
Adhikāro n rahe
Evī sattāno sho khapa?”
“yamarājā,
Mārī brahmavidyānun chothun pāda:
Hakūmat lopāya,
Adhikār n rahe,
Eṭale pṛuthvīlokamān koī sattā chhoḍatun nathī:
To tame shā māṭe?”
Source : હરીન્દ્ર દવે