દિશાહીન શ્રદ્ધા ડૂબે છે
અમે જિંદગીનાં ઘણાં અર્ધસત્યો,
ચિરંતન ગણીને ચણ્યાં’તાં મિનારા;
પરંતુ દિશાહીન શ્રદ્ધા ડૂબે છે,
મળ્યા ના સમંદર મહીં ક્યાંય આરા.
ભટકતો રહ્યો છું મહા રણમહીં હું,
તૃષાતુર કંઠે લઈ કાળ કાંટા;
મળ્યા તો મળ્યા સાવ જૂઠા સહારા,
પડ્યા તો પડ્યા ઝાંઝવાથી પનારા.
અમે કૈંક જોયા નજરની જ સામે,
ચમકતા હતા જેમના ભાગ્ય-તારા;
પરંતુ પતન જ્યાં થયું ત્યાં બિચારા,
કફન માપસરનું ન પામ્યા દુલારા.
કદાચિત મળી જાય મોતી અમૂલાં,
લઈ આશ મઝધાર આવ્યા હતા, પણ
નિહાળ્યું સમંદરનું રેતાળ હૈયું,
અને દૂર દીઠા છલકતાં કિનારા.
પરાયા બનીને નિહાળી રહ્યા છે,
અમારા જીવનની હરાજીના સોદા;
અને તે ય જાહેરમાં, જે સ્વજનને
અમે માનતા’તા અમારા અમારા.
‘જિગર’ કોઈની ના થઈ, ને થશે ના,
સમયની ગતિ છે અલૌકિક-અજાણી;
અહીં કૈંક સંજોગના દોરડાંથી,
નથાઈ ગયા કાળને નાથનારા!
दिशाहीन श्रद्धा डूबे छे
अमे जिंदगीनां घणां अर्धसत्यो,
चिरंतन गणीने चण्यां’तां मिनारा;
परंतु दिशाहीन श्रद्धा डूबे छे,
मळ्या ना समंदर महीं क्यांय आरा.
भटकतो रह्यो छुं महा रणमहीं हुं,
तृषातुर कंठे लई काळ कांटा;
मळ्या तो मळ्या साव जूठा सहारा,
पड्या तो पड्या झांझवाथी पनारा.
अमे कैंक जोया नजरनी ज सामे,
चमकता हता जेमना भाग्य-तारा;
परंतु पतन ज्यां थयुं त्यां बिचारा,
कफन मापसरनुं न पाम्या दुलारा.
कदाचित मळी जाय मोती अमूलां,
लई आश मझधार आव्या हता, पण
निहाळ्युं समंदरनुं रेताळ हैयुं,
अने दूर दीठा छलकतां किनारा.
पराया बनीने निहाळी रह्या छे,
अमारा जीवननी हराजीना सोदा;
अने ते य जाहेरमां, जे स्वजनने
अमे मानता’ता अमारा अमारा.
‘जिगर’ कोईनी ना थई, ने थशे ना,
समयनी गति छे अलौकिक-अजाणी;
अहीं कैंक संजोगना दोरडांथी,
नथाई गया काळने नाथनारा!
Dishahin Shraddha Dube Chhe
Ame jindaginan ghanan ardhasatyo,
Chirantan ganine chanyan’tan minara;
Parantu dishahin shraddha dube chhe,
Malya na samandar mahin kyanya ara.
Bhatakato rahyo chhun maha ranamahin hun,
Trushatur kanthe lai kal kanta;
Malya to malya sav jutha sahara,
Padya to padya zanzavathi panara.
Ame kainka joya najarani j same,
Chamakata hata jemana bhagya-tara;
Parantu patan jyan thayun tyan bichara,
Kafan mapasaranun n pamya dulara.
Kadachit mali jaya moti amulan,
Lai ash mazadhar avya hata, pana
Nihalyun samandaranun retal haiyun,
Ane dur ditha chhalakatan kinara.
Paraya banine nihali rahya chhe,
Amara jivanani harajina soda;
Ane te ya jaheraman, je svajanane
Ame manata’ta amara amara.
‘jigara’ koini na thai, ne thashe na,
Samayani gati chhe alaukika-ajani;
Ahin kainka sanjogana doradanthi,
Nathai gaya kalane nathanara!
Dishāhīn shraddhā ḍūbe chhe
Ame jindagīnān ghaṇān ardhasatyo,
Chirantan gaṇīne chaṇyān’tān minārā;
Parantu dishāhīn shraddhā ḍūbe chhe,
Maḷyā nā samandar mahīn kyānya ārā.
Bhaṭakato rahyo chhun mahā raṇamahīn hun,
Tṛuṣhātur kanṭhe laī kāḷ kānṭā;
Maḷyā to maḷyā sāv jūṭhā sahārā,
Paḍyā to paḍyā zānzavāthī panārā.
Ame kainka joyā najaranī j sāme,
Chamakatā hatā jemanā bhāgya-tārā;
Parantu patan jyān thayun tyān bichārā,
Kafan māpasaranun n pāmyā dulārā.
Kadāchit maḷī jāya motī amūlān,
Laī āsh mazadhār āvyā hatā, paṇa
Nihāḷyun samandaranun retāḷ haiyun,
Ane dūr dīṭhā chhalakatān kinārā.
Parāyā banīne nihāḷī rahyā chhe,
Amārā jīvananī harājīnā sodā;
Ane te ya jāheramān, je svajanane
Ame mānatā’tā amārā amārā.
‘jigara’ koīnī nā thaī, ne thashe nā,
Samayanī gati chhe alaukika-ajāṇī;
Ahīn kainka sanjoganā doraḍānthī,
Nathāī gayā kāḷane nāthanārā!
Source : જમિયત પંડ્યા ‘જિગર