એ સુભટ કાજ કો’ નવ કહેજો ‘પ્રભુ દે એને વિશ્રામ!’
રણવગડા જેણે વીંધ્યા
વહાલી જેને વનવાટ
જે મરતાં લગ ઝંખેલો
ઘનઘોર વિજન રઝળાટ
જે ગગન ચુંબતા ગિરિશૃંગે સુણતો હાકલ અવિરામ
એ સુભટ કાજ કો’ નવ કહેજો ‘પ્રભુ દે એને વિશ્રામ!’
દમ દમ કર્મે મચી રહેતાં
ઉછળે ઉરમાં ધબકાર
ભલી એ એની વિશ્રાંતિ
એ સુખ જીવન-આધાર
એ પડે લડથડે છતાં ઉઠી ફરી ચડે યુદ્ધ અવિરામ
એ સુભટ કાજ કો’ નવ કહેજો ‘પ્રભુ દે એને વિશ્રામ!’
ધગધગ ધખતી સહરામાં
એ મહાલે શીતળ સેજ
ઘનઘન અંધાર-નિશામાં
ભાળે ભાસ્કરનાં તેજ
વંટોળ વિષે પણ પામન્તો ફૂલ-દોલ તણા આરામ
એ સુભટ કાજ કો’ નવ કહેજો ‘પ્રભુ દે એને વિશ્રામ!’
જ્યમ શતશત પ્હાડ-શિખરથી
જળધોધ ઘુઘવતો જાય
જ્યમ ખુશખુશાલ કો જોદ્ધો
નિજ અશ્વ નચવતો જાય
ત્યમ સત્ય તણો શોધક નિજ પંથે ધસે સદા અવિરામ
એ સુભટ કાજ કો’ નવ કહેજો ‘પ્રભુ દે એને વિશ્રામ!’
વનવનનાં વદન હસવતી
કો સરિતા ચાલી જાય
દુર્ગંધ જગતની વહતી
સાગરમાં શાંત સમાય
સાચા જગસેવકનું જીવન ત્યમ પામે મૌન વિરામ
એ સુભગ કાજ કો’ નવ કહેજો ‘પ્રભુ દે એને વિશ્રામ!’
-ઝવેરચંદ મેઘાણી
E Subhat Kaj Ko’ Nav Kahejo ‘Prabhu De Ene Vishrama!’
Ranavagad jene vindhya
Vahali jene vanavaṭa
Je maratan lag zankhelo
Ghanaghor vijan razalaṭa
Je gagan chunbat girishrunge sunato hakal avirama
E subhat kaj ko’ nav kahejo ‘prabhu de ene vishrama!’
Dam dam karme machi rahetan
Uchhale uraman dhabakara
Bhali e eni vishranti
E sukh jivana-adhara
E pade ladathade chhatan uthi fari chade yuddha avirama
E subhat kaj ko’ nav kahejo ‘prabhu de ene vishrama!’
Dhagadhag dhakhati saharaman
E mahale shital seja
Ghanaghan andhara-nishaman
Bhale bhaskaranan teja
Vantol vishe pan pamanto fula-dol tan arama
E subhat kaj ko’ nav kahejo ‘prabhu de ene vishrama!’
Jyam shatashat phada-shikharathi
Jaladhodh ghughavato jaya
Jyam khushakhushal ko joddho
Nij ashva nachavato jaya
Tyam satya tano shodhak nij panthe dhase sad avirama
E subhat kaj ko’ nav kahejo ‘prabhu de ene vishrama!’
Vanavananan vadan hasavati
Ko sarit chali jaya
Durgandha jagatani vahati
Sagaraman shanṭa samaya
Sach jagasevakanun jivan tyam pame maun virama
E subhag kaj ko’ nav kahejo ‘prabhu de ene vishrama!’
-Zaverachanda Meghani