ગા ક્ષણિકનાં ગાન
ગા ક્ષણિકનાં ગાન,
રે મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૧)
આજ આ સંધ્યાની ઝલકે
અકારણ આનંદ પુલકે,
સ્ફુરે નવલાં ગાન
રે મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૨)
જે પલક નિરખી, પલક મલકી
ક્યાંય ચાલ્યાં જાય,
જે પીઠ ફેરી મીટડી પણ
માંડવા નવ ચાય;
એ સૌ ક્ષણિકનાં ગાન
ગા મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૩)
દૈ હાથતાળી, વાત ટાળી,
રાત સાથે ના સુએ;
નવ વાત પૂછે, નેણ લૂછે,
પાછું વાળી ના જુએ;
એવાં સકળનાં ગાન
ગા મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૪)
ના થજે હેરાન, રે મન
ના થજે હેરાન!
આ સનાતન, એ ચિરંતન,
કરીશ ના એ કાંઈ ચિંતન
આજને દિનમાન
વીતી ગયેલી વાતડીના
સ્મરણ-ગજરા ગૂંથજે ના,
ના થજે હેરાન,
ગા મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૫)
આવનારાં ભલે આવે,
જે થનારું હોય થાવે;
ખેર! સઘળાં ચાલ્યા જાવે
ક્ષણ તણા મેમાન;
ગા મન! ગા ક્ષણિકનું ગાન
(૬)
હો ભલે અવસાન, રે મન!
હો ભલે અવસાન.
જેને જીવન થોડુંક તેનાં
દે થવા અવસાન.
ફુલહાર ટૂટ્યો ફૂલ ખરિયાં,
ભ્રષ્ટ થૈને ધૂળ ઢળિયાં,
વીણતા હેવાન,
એનું ભલેરું અવસાન.
ગા મન! ગા ક્ષણિકનું ગાન
(૭)
સમજું નહિ તેને સમજવા ના ચહું,
મળતું ન તેની ખોજ શા માટે લહુ,
જે મળ્યું તેથી પ્યાસ છિપવી,
ગયું તેની ખોટ છુપવી
થવા દે અવસાન
બાકી સર્વનું અવસાન;
રે મન! ગા ક્ષણિકનું ગાન
(૮)
રોતું રહે નાદાન
મન રોતું રહે નાદાન!
તુજ હાથ બાંધી ગાંઠ તેને
છેદે પણ તુજ હાથથી;
સન્મુખ ઊભું છે જે સહજ
તે લે લગાવી બાથથી,
દુર્લભ બધાંને દૂર ઠેલી
આજ દે સન્માન
રે મન! ક્ષણિકને સન્માન
(૯)
આ સંધિકાનાં કિરણ પલભર
ચડે ઝરણાં-ઘોડલે,
આ બુન્દ ઝાકળ તણું પલભર
ઝૂલે ફૂલ-અંબોડલે.
ત્યમ તું ય પલભર
ગાન દિલભર
ગાઈ થા નિર્વાણ;
ગા મન! ક્ષણિક સૌનાં ગાન
-ઝવેરચંદ મેઘાણી
G Kshanikanan Gana
G kshanikanan gana,
Re mana! G kshanikanan gana
(1)
Aj a sandhyani zalake
Akaran ananda pulake,
Sfure navalan gana
Re mana! G kshanikanan gana
(2)
Je palak nirakhi, palak malaki
Kyanya chalyan jaya,
Je pith feri miṭadi pana
Mandav nav chaya;
E sau kshanikanan gana
G mana! G kshanikanan gana
(3)
Dai hathatali, vat tali,
Rat sathe n sue;
Nav vat puchhe, nen luchhe,
Pachhun vali n jue;
Evan sakalanan gana
G mana! G kshanikanan gana
(4)
N thaje herana, re mana
N thaje herana! A sanatana, e chirantana,
Karish n e kani chintana
Ajane dinamana
Viti gayeli vatadina
Smarana-gajar gunthaje na,
N thaje herana,
G mana! G kshanikanan gana
(5)
Avanaran bhale ave,
Je thanarun hoya thave;
Khera! Saghalan chalya jave
Kshan tan memana;
G mana! G kshanikanun gana
(6)
Ho bhale avasana, re mana! Ho bhale avasana. Jene jivan thodunka tenan
De thav avasana. Fulahar tutyo ful khariyan,
Bhrashṭa thaine dhul dhaliyan,
Vinat hevana,
Enun bhalerun avasana. G mana! G kshanikanun gana
(7)
Samajun nahi tene samajav n chahun,
Malatun n teni khoj sha mate lahu,
Je malyun tethi pyas chhipavi,
Gayun teni khot chhupavi
Thav de avasana
Baki sarvanun avasana;
Re mana! G kshanikanun gana
(8)
Rotun rahe nadana
Man rotun rahe nadana! Tuj hath bandhi gantha tene
Chhede pan tuj hathathi;
Sanmukh ubhun chhe je sahaja
Te le lagavi bathathi,
Durlabh badhanne dur theli
Aj de sanmana
Re mana! Kshanikane sanmana
(9)
A sandhikanan kiran palabhara
Chade zaranan-ghodale,
A bunda zakal tanun palabhara
Zule fula-anbodale.
Tyam tun ya palabhara
Gan dilabhara
Gai tha nirvana;
G mana! kshanik saunan gana
-zaverachanda meghani
Source: Mavjibhai