હાથ ચીરો તો
હાથ ચીરો તો ગંગા નીકળે
છેવટે એ વાત અફવા નીકળે
બૉમ્બની માફક પડે કાયમ સવાર
એ જ કચ્ચરઘાણ ઘટના નીકળે
કોઈ સપનું છીછરું વાગ્યું હતું
ને જનોઈવઢ સબાકા નીકળે
સ્તબ્ધ આંખોની કરો ખુલ્લી તપાસ
ભોંયરાંઓ એનાં ક્યાં ક્યાં નીકળે?
એ શું કબ્રસ્તાનનું ષડ્યંત્ર છે?
મુઠ્ઠીઓ ખૂલે ને મડદાં નીકળે
વૃક્ષની ખંડેર ભૂમિ ખોદતાં
કોઈ અશ્મીભૂત શ્રદ્ધા નીકળે
માર્ગમાં આવે છે મૃત્યુની પરબ
જ્યાં થઈ હર એક રસ્તા નીકળે
‘ર’ નિરંતર મેશમાં સબડે અને
સૂર્ય પણ નીકળે તો કાળા નીકળે
-રમેશ પારેખ
Hath Chiro To
Hath chiro to ganga nikale
Chhevate e vat afav nikale
Bombani mafak pade kayam savara
E j kachcharaghan ghaṭan nikale
Koi sapanun chhichharun vagyun hatun
Ne janoivadh sabak nikale
Stabdha ankhoni karo khulli tapasa
Bhonyarano enan kyan kyan nikale?
E shun kabrastananun shadyantra chhe? Muththio khule ne madadan nikale
Vrukshani khander bhumi khodatan
Koi ashmibhut shraddha nikale
Margaman ave chhe mrutyuni paraba
Jyan thai har ek rasṭa nikale
‘ra’ nirantar meshaman sabade ane
Surya pan nikale to kal nikale
-ramesh parekha
Source: Mavjibhai