બંસી શોભિત કર મધુર, નીલ જલદ તન શ્યામ.
અરુણ અધર જનુ બિમ્બફલ, નયન કમલ અભિરામ
પૂર્ણ ઇન્દ્ર, અરવિન્દ મુખ, પીતામ્બર શુભ સાજ.
જય મનમોહન મદન છવિ, કૃષ્ણચન્દ્ર મહારાજ
જય યદુનંદન જય જગવંદન.
જય વસુદેવ દેવકી નન્દન
જય યશુદા સુત નન્દ દુલારે.
જય પ્રભુ ભક્તન કે દૃગ તારે
જય નટ-નાગર, નાગ નથઇયા
કૃષ્ણ કન્હઇયા ધેનુ ચરઇયા
પુનિ નખ પર પ્રભુ ગિરિવર ધારો.
આઓ દીનન કષ્ટ નિવારો
વંશી મધુર અધર ધરિ ટેરૌ.
હોવે પૂર્ણ વિનય યહ મેરૌ
આઓ હરિ પુનિ માખન ચાખો.
આજ લાજ ભારત કી રાખો
ગોલ કપોલ, ચિબુક અરુણારે.
મૃદુ મુસ્કાન મોહિની ડારે
રાજિત રાજિવ નયન વિશાલા.
મોર મુકુટ વૈજન્તીમાલા
કુંડલ શ્રવણ, પીત પટ આછે.
કટિ કિંકિણી કાછની કાછે
નીલ જલજ સુન્દર તનુ સોહે.
છબિ લખિ, સુર નર મુનિમન મોહે
મસ્તક તિલક, અલક ઘુંઘરાલે.
આઓ કૃષ્ણ બાંસુરી વાલે
કરિ પય પાન, પૂતનહિ તાર્યો.
અકા બકા કાગાસુર માર્યો
મધુવન જલત અગિન જબ જ્વાલા.
ભૈ શીતલ લખતહિં નંદલાલા
સુરપતિ જબ બ્રજ ચઢ્યો રિસાઈ.
મૂસર ધાર વારિ વર્ષાઈ
લગત લગત વ્રજ ચહન બહાયો.
ગોવર્ધન નખ ધારિ બચાયો
લખિ યસુદા મન ભ્રમ અધિકાઈ.
મુખ મંહ ચૌદહ ભુવન દિખાઈ
દુષ્ટ કંસ અતિ ઉધમ મચાયો
કોટિ કમલ જબ ફૂલ મંગાયો
નાથિ કાલિયહિં તબ તુમ લીન્હેં.
ચરણ ચિહ્ન દૈ નિર્ભય કીન્હેં
કરિ ગોપિન સંગ રાસ વિલાસા.
સબકી પૂરણ કરી અભિલાષા
કેતિક મહા અસુર સંહાર્યો.
કંસહિ કેસ પકડિ દૈ માર્યો
માત-પિતા કી બન્દિ છુડાઈ.
ઉગ્રસેન કહઁ રાજ દિલાઈ
મહિ સે મૃતક છહોં સુત લાયો.
માતુ દેવકી શોક મિટાયો
ભૌમાસુર મુર દૈત્ય સંહારી.
લાયે ષટ દશ સહસકુમારી
દૈ ભીમહિં તૃણ ચીર સહારા.
જરાસિંધુ રાક્ષસ કહઁ મારા
અસુર બકાસુર આદિક માર્યો.
ભક્તન કે તબ કષ્ટ નિવાર્યો
દીન સુદામા કે દુઃખ ટાર્યો.
તંદુલ તીન મૂંઠ મુખ ડાર્યો
પ્રેમ કે સાગ વિદુર ઘર માઁગે.
દુર્યોધન કે મેવા ત્યાગે
લખી પ્રેમ કી મહિમા ભારી.
ઐસે શ્યામ દીન હિતકારી
ભારત કે પારથ રથ હાઁકે.
લિયે ચક્ર કર નહિં બલ થાકે
નિજ ગીતા કે જ્ઞાન સુનાએ.
ભક્તન હૃદય સુધા વર્ષાએ
મીરા થી ઐસી મતવાલી.
વિષ પી ગઈ બજાકર તાલી
રાના ભેજા સાઁપ પિટારી.
શાલીગ્રામ બને બનવારી
નિજ માયા તુમ વિધિહિં દિખાયો.
ઉર તે સંશય સકલ મિટાયો
તબ શત નિન્દા કરિ તત્કાલા.
જીવન મુક્ત ભયો શિશુપાલા
જબહિં દ્રૌપદી ટેર લગાઈ.
દીનાનાથ લાજ અબ જાઈ
તુરતહિ વસન બને નંદલાલા.
બઢે ચીર ભૈ અરિ મુંહ કાલા
અસ અનાથ કે નાથ કન્હઇયા.
ડૂબત ભંવર બચાવઇ નઇયા
*સુન્દરદાસ’ આસ ઉર ધારી.
દયા દૃષ્ટિ કીજૈ બનવારી
નાથ સકલ મમ કુમતિ નિવારો.
ક્ષમહુ બેગિ અપરાધ હમારો
ખોલો પટ અબ દર્શન દીજૈ.
બોલો કૃષ્ણ કન્હઇયા કી જૈ
દોહા
યહ ચાલીસા કૃષ્ણ કા, પાઠ કરૈ ઉર ધારિ.
અષ્ટ સિદ્ધિ નવનિધિ ફલ, લહૈ પદારથ ચારિ
बंशी शोभित कर मधुर । नील जलज तनु श्याम ॥
अरुण अधर जनु बिम्ब फल । नयन कलम अभिराम ॥
पूरन इंदु अरविंद मुख । पीताम्बर सुचि साज ॥
जय मनमोहन मदन छवि । कृष्णचंद्र महाराज ॥
जय जय यदुनंदन जग वंदन । जय वसुदेव देवकी नंदन ॥
जय यशोदा सुत नंद दुलारे । जय प्रभु भक्तन के रखवारे ॥
जय नटनागर नाग नथैया । कृष्ण कन्हैया धेनु चरैया ॥
पुनि नख पर प्रभु गिरिवर धारो । आओ दीनन कष्ट निवारो ॥
बंशी मधुर अधर धरि टेरो । होवे पूरन मनोरथ मेरो ॥
आओ हरि पुनि माखन खावो । आज लाज भक्तन की राखो ॥
गोल कपोल चिबुक अरुनारे । मृदु मुस्कान मोहिनी डारे ॥
राजित राजीव नयन विशाला । मोरे मुकट वैजंतीमाला ॥
कुंडल श्रवण पीत्त पट आछे । कटि किंकिनी काछनी काछे ॥
नील जलज सुंदर तन सोहै । छवि लखि सुर नर मुनि मन मोहै ॥
मस्तक तिलक अलक घुंघराले । आओ श्याम बांसुरी वाले ॥
करि पय पान पूतनाहिं तार्यो । अका-बका कागासुर मार्यो ॥
मधुवन जलत अगिन जब ज्वाला । भये शीतल लखतहिं नंदलाला ॥
जब सुरपति बृज चढ्यो रिसाई । मूसरधार भारी बरसाई ॥
लखत लखत बृज चहत बहायो । गोवर्धन नख धरि बचायो ॥
लखि यशोदा मन भ्रम अधिकाई । मुख महं चौदह भुवन दिखाई ॥
दुष्ट कंस अति उधम मचायो । कोटि कमल कहं फूल मंगायो ॥
नाथि कालियाहिं को तुम लीन्हो । चरण चिह्न दै निर्भय कीन्हो ॥
करि गोपिन संग रास विलासा । सब की पूर करी अभिलाषा ॥
अगणित महा असुर संहार्यो । कंसहि केश पड़ दे मार्यो ॥
मातु पिता की बंदि छुड़ायो । उग्रसेन कहं राज दिलायो ॥
महि से मृतक छहों सुत लायो । मातु देवकी शोक मिटायो ॥
नरकासुर मुर खल संहारी । लाये षटदश सहस कुमारी ॥
दई भीम तृण चीर इशारा । जरासंध राक्षस कहं मारा ॥
असुर वृकासुर आदिक मार्यउ । निज भक्तन कर कष्ट निवार्यउ ॥
दीन सुदामा के दुख टार्यो । तण्डुल तीन मुठि मुख डार्यो ॥
दुर्योधन के त्याग्यो मेवा । कियो विदुर घर शाक कलेवा ॥
लखि प्रेम तुहि महिमा भारी । नौमि श्याम दीनन हितकारी ॥
भारत में पारथ रथ हांके । लिये चक्र कर नहीं बल थाके ॥
निज गीता के ज्ञान सुनाये । भक्तन ह्रदय सुधा सरसाये ॥
मीरा ऐसी मतवाली । विष पी गई बजाकर ताली ॥
राणा भेजा सांप पिटारी । शालिग्राम बने बनवारी ॥
निज माया तुम विधिहिं दिखायो । उर ते संशय सकल मिटायो ॥
तव शतनिंदा करि तत्काला । जीवन मुक्त भयो शिशुपाला ॥
जबहिं द्रौपदी टेर लगाई । दीनानाथ लाज अब जाई ॥
तुरतहिं वसन बने नंदलाला । बढ्यो चीर भया अरि मुंह काला ॥
अस अनंत के नाथ कन्हैया । डूबत भंवर बचावहिं नैया ॥
सुंदरदास वास दुर्वासा । करत विनय प्रभु पूजहु आसा ॥
नाथ सकल उरि कुमित निवारो । छमौं वेगि अपराध हमारो ॥
खोलो पट अब दर्शन दीजै । बोलो कृष्ण कन्हैया की जय ॥
॥ दोहा ॥
कृष्णचंद्र के नाम से, होत प्रफुल्लित गात ।
तन घातक पातक टरत, रोग दूर होय जात ॥
चालीसा जो यह नित पढ़ै । कठिन कष्ट कटि जाय ॥
धन जन बल विद्या बढ़ै । नित नर सुख सरसाय ॥
Bansī shobhit kar madhura, nīl jalad tan shyāma.
Aruṇ adhar janu bimbafala, nayan kamal abhirāma
Pūrṇa indra, aravinda mukha, pītāmbar shubh sāja.
Jaya manamohan madan chhavi, kṛuṣhṇachandra mahārāja
Jaya yadunandan jaya jagavandana.
Jaya vasudev devakī nandana
Jaya yashudā sut nanda dulāre.
Jaya prabhu bhaktan ke dṛug tāre
Jaya naṭa-nāgara, nāg nathaiyā
Kṛuṣhṇa kanhaiyā dhenu charaiyā
Puni nakh par prabhu girivar dhāro.
Āo dīnan kaṣhṭa nivāro
Vanshī madhur adhar dhari ṭerau.
Hove pūrṇa vinaya yah merau
Āo hari puni mākhan chākho.
Āj lāj bhārat kī rākho
Gol kapola, chibuk aruṇāre.
Mṛudu muskān mohinī ḍāre
Rājit rājiv nayan vishālā.
Mor mukuṭ vaijantīmālā
Kunḍal shravaṇa, pīt paṭ āchhe.
Kaṭi kinkiṇī kāchhanī kāchhe
Nīl jalaj sundar tanu sohe.
Chhabi lakhi, sur nar muniman mohe
Mastak tilaka, alak ghungharāle.
Āo kṛuṣhṇa bānsurī vāle
Kari paya pāna, pūtanahi tāryo.
Akā bakā kāgāsur māryo
Madhuvan jalat agin jab jvālā.
Bhai shītal lakhatahin nandalālā
Surapati jab braj chaḍhyo risāī.
Mūsar dhār vāri varṣhāī
Lagat lagat vraj chahan bahāyo.
Govardhan nakh dhāri bachāyo
Lakhi yasudā man bhram adhikāī.
Mukh manha chaudah bhuvan dikhāī
Duṣhṭa kansa ati udham machāyo
Koṭi kamal jab fūl mangāyo
Nāthi kāliyahin tab tum līnhen.
Charaṇ chihna dai nirbhaya kīnhen
Kari gopin sanga rās vilāsā.
Sabakī pūraṇ karī abhilāṣhā
Ketik mahā asur sanhāryo.
Kansahi kes pakaḍi dai māryo
Māta-pitā kī bandi chhuḍāī.
Ugrasen kahaઁ rāj dilāī
Mahi se mṛutak chhahon sut lāyo.
Mātu devakī shok miṭāyo
Bhaumāsur mur daitya sanhārī.
Lāye ṣhaṭ dash sahasakumārī
Dai bhīmahin tṛuṇ chīr sahārā.
Jarāsindhu rākṣhas kahaઁ mārā
Asur bakāsur ādik māryo.
Bhaktan ke tab kaṣhṭa nivāryo
Dīn sudāmā ke duahkha ṭāryo.
Tandul tīn mūnṭha mukh ḍāryo
Prem ke sāg vidur ghar māઁge.
Duryodhan ke mevā tyāge
Lakhī prem kī mahimā bhārī.
Aise shyām dīn hitakārī
Bhārat ke pārath rath hāઁke.
Liye chakra kar nahin bal thāke
Nij gītā ke jnyān sunāe.
Bhaktan hṛudaya sudhā varṣhāe
Mīrā thī aisī matavālī.
Viṣh pī gaī bajākar tālī
Rānā bhejā sāઁp piṭārī.
Shālīgrām bane banavārī
Nij māyā tum vidhihin dikhāyo.
Ur te sanshaya sakal miṭāyo
Tab shat nindā kari tatkālā.
Jīvan mukta bhayo shishupālā
Jabahin draupadī ṭer lagāī.
Dīnānāth lāj ab jāī
Turatahi vasan bane nandalālā.
Baḍhe chīr bhai ari munha kālā
As anāth ke nāth kanhaiyā.
Ḍūbat bhanvar bachāvai naiyā
*sundaradāsa’ ās ur dhārī.
Dayā dṛuṣhṭi kījai banavārī
Nāth sakal mam kumati nivāro.
Kṣhamahu begi aparādh hamāro
Kholo paṭ ab darshan dījai.
Bolo kṛuṣhṇa kanhaiyā kī jai
dohā
Yah chālīsā kṛuṣhṇa kā, pāṭh karai ur dhāri.
Aṣhṭa siddhi navanidhi fala, lahai padārath chāri