વીણાનો મૃગ
ઉગતા સૂર્યની સામે આવે છે મૃગ દોડતો
ઉતરે બાગમાં હાવાં ફલાંગે ગઢ કૂદતો
વીણા તણો નાદ તહીં સુણાય
આનંદલહેરે અનિલો ભરાય
ઝુલે ફૂલો એ કંઈ તાલમાં ત્યાં
વસંત લીલા સ્વર બેવડી રહ્યાં
ભીતિ કશી એ મૃગને દિસે ના
પિછાન જુની સ્થલની નકી આ
નમાવી શૃંગો ચળ પીઠમાં કરે
યથેચ્છ પર્ણો તરુનાં જરા ચરે
ઊડી રહ્યો છે જલનો ફુવારો
હોજે તરે રંગીન માછલીઓ
ત્યાં કાન માંડી મૃગ તે ઢળે છે
જરા નમીને જલ એ પીએ છે
પાસેથી ત્યાં તો સ્વર આવ્યા
વાયુ તણી લહેર મહીં ગુંથાયા
કૂદી ઉમંગે ચમકાવી કર્ણો
સ્વરો ભણી એ મૃગ દોડતો ગયો
હીંચકે ખાટમાં બેઠી કુંજમાં દિવ્ય સુન્દરી
બીનની મીંડ મીઠીમાં એ છેક ગળી ગઈ
દિસે અંગો નાનાં હ્રદયમય કે તાનમય શાં
લતા શા ડોલે છે કટિ ઉપરના સૌ અવયવો
અહા કાળા ઝુલે કમર પર એ વાળ સઘળા
દિસે તારા જેવાં ચકચકિત શાં સ્નિગ્ધ નયનો
મળી છે શું આંહીં જગત પરની સૌ મધુરતા
અહીં વેળાનું ના કરવત ઘસાતું નકી હશે
ગ્રહો તારા ભાનુ જરૂર ક્ષણ આંહીં અટકતા
સ્વરોની દેવીનાં નમી નમી અહીં દર્શન કરે
દૂરથી આવતો દોડી વ્હાલો એ મૃગ જોઈને
કન્યા તે હસ્ત લમ્બાવી હેતથી આવકાર દે
આનંદભીનાં નયને નિહાળી
પંપાળતી તે મૃગને કરેથી
દાસત્વ મીઠું મૃગમાં દિસે છે
પ્રેમાળ ભીનાં નયને વસે જે
પછી વીણા તારો મધુર સ્વર દૈવી જગવતા
હવામાં નાચન્તી સ્વરની કંઈ મૂર્તિ ખડી કરે
જડી જાણે રાખે નયન મૃદુ કન્યા મૃગ પરે
અને એ ચ્હેરામાં નવીન કંઈ ભાવો પલટતા
મૃગે એ ભાસે છે વશ થઈ જતો કે ગળી જતો
જરા ડોલે શૃંગો વળી અરધ મીંચ્યાં નયન છે
નિસાસા લેતો એ મૃગ હૃદય જાણે ઠલવતો
અને કન્યા શિરે રસમય અભિષેક કરતો
અહો ક્યારે થનનથન નાચી કૂદી રહે
વળી એ કન્યાના ઘડીક પદ ચાટે જીભ વડે
ફરે વીણા તેવાં હૃદય નયનો અંગ ફરતાં
દિસે બન્ને આત્મા અનુભવી રહ્યાં એકમયતા
પ્રભાત કાલે મૃગ આમ આવતો
વીણા સુણીને વનમાં ફરી જતો
સ્વરો ન મીઠા મૃગ વીણ ઊઠતાં
સુખી થતી ના મૃગ વીણ કન્યકા
લગની કો લગાડે છે ઉરોની રસએકતા
પશુ આ માનવી આ એ કાંઈ ભેદ ન પ્રેમને
દિનો કૈં આનન્દે રસભર ગયા આમ વહેતા
સદા રહેતાં ધૂને મધુર સ્વરની આમ દિલ આ
પ્રભાતે કોઈ એ પથિક ગઢ પાસે અટકતો
ઘડી સુણી વીણા નિજ પથ જતો આશિષ દઈ
તહીં ઉગ્યો છે હજુ અર્ધ ભાનુ
નવીન રંગે નભ છે ભરેલું
શુકો ઊડે ગીત હજાર ગાઈ
સહુ સ્થળે છે ભરપૂર શાન્તિ
ઉદાસ શાન્ત સ્વર બીન છેડે
ઉદાર ભાવો મૃગ નેત્ર રેડે
મચી રહી આર્દ્ર સ્વરોની હેલી
મહાન આનન્દની રેલ રેલી
સરરર સુસવાટો થાય ત્યાં બાગમાં કૈં
અરર મૃગ બિચારો ઉછળી પડે છે
થર થર થર ધ્રુજે કન્યકા ત્રાસ પામી
શિથિલ કર થતાં એ બીન તૂટે પડીને
મૃગહૃદય મહીં છે તીર લાગ્યું અરેરેરે
ખળખળ ઢળતું હા રક્ત ભૂમિ પરે એ
નયનજલ વતી એ કન્યકા ઘા ધુવે ને
મૃગ તડફડ થાતો હાંફતો શ્વાસ લે છે
મીંચાઈ એ જાતાં નયન દરદે બે ક્ષણ અને
ઘડી કન્યા સામે રુદનમય એ શાં નિરખતાં
અરે છેલ્લે યાચે નિજ પ્રિય કને એક નજરે
વદે છે કૈં આવું નયન મૃદુ ચોંટી રહી હવે
કરીને શીર્ષનું તુમ્બું નેત્રની નખલી કરી
બજાવી લે બજાવી લે તારું બીન હજી હજી
કૃપા હોજો દયા હોજો પ્રભુની બીનની પરે
અનુકૂલ સ્વરો મીઠા હજો આ તુજ હસ્તને
કન્યા બિચારી દુઃખણી થઈને
એ શીર્ષ ખોળે મૂકતી રડે છે
ત્યાં પાછળેથી નર કોઈ આવે
વાત્સલ્યભાવે વદતો જણાયે
અયિ પુત્રી શિકારી તો પાપી છે તુજ આ પિતા
ભૂલી જા એ બજાવી લે તારું બીન હવે જરા
હૃદય સ્થિર નથી એ કન્યકા બાપડીનું
નજર નવ કરે તે કોણ આવ્યું ન આવ્યું
પણ દ્રઢ થઈ અન્તે અશ્રુમાં તે ગળન્તી
દરદમય છતાં એ કાંઈ મીઠું લવે છે
તુમ્બું તૂટી પડ્યું અરે જિગરના ચીરા થયા છે પિતા
રે આ સાંભળનારના જગતમાં એવું થયું છે પિતા
વીણા બંધ થઈ સ્વરો ઊડી ગયા ખારી બની જિંદગી
સાથી ન જગમાં રહ્યો પ્રભુ તણી આશિષ એવી મળી
મૃત્યુને વશ આ કલા થઈ ગઈ હુંએ બની મૃત્યુની
આ સંસાર અસાર છે અહહહા એ શીખ આજે મળી
વ્હાલાં હાય અરે અરે જગતમાં વ્હાલાં ઉરો ચીરતાં
ભૂલોની જ પરંપરા જગત આ એવું દિસે છે પિતા
ક્યાં શ્રદ્ધા અને પ્રેમ ક્યાં જગત આ આખું અકસ્માતનું
જે પ્યાલું મૃગને મળ્યું મરણનું તે હુંય માગું પ્રભુ
જોઈ બે ઘડી આ લઉં મૃગને અને વીણા તૂટેલી પિતા
એ નિર્માણ અનન્તના જલ મહિં ડૂબું પછી હું પિતા
દિનો કૈં કન્યાના દરદમય ઓહો વહી ગયા
ફર્યાં છે એ ગાત્રો મુખ પણ ફર્યું છેક જ અરે
હવે જો કોઈએ પથિક ગઢ પાસે અટકતો
શિલા ત્યાં આ વાંચી કંઈક દુઃખમાં તે ડૂબી જતો
‘કલા છે ભોજ્ય મીઠી તે ભોક્તા વિણ કલા નહીં
કલાવાન કલા સાથે ભોક્તા વિણ મળે નહીં’
वीणानो मृग
उगता सूर्यनी सामे आवे छे मृग दोडतो
उतरे बागमां हावां फलांगे गढ कूदतो
वीणा तणो नाद तहीं सुणाय
आनंदलहेरे अनिलो भराय
झुले फूलो ए कंई तालमां त्यां
वसंत लीला स्वर बेवडी रह्यां
भीति कशी ए मृगने दिसे ना
पिछान जुनी स्थलनी नकी आ
नमावी शृंगो चळ पीठमां करे
यथेच्छ पर्णो तरुनां जरा चरे
ऊडी रह्यो छे जलनो फुवारो
होजे तरे रंगीन माछलीओ
त्यां कान मांडी मृग ते ढळे छे
जरा नमीने जल ए पीए छे
पासेथी त्यां तो स्वर आव्या
वायु तणी लहेर महीं गुंथाया
कूदी उमंगे चमकावी कर्णो
स्वरो भणी ए मृग दोडतो गयो
हींचके खाटमां बेठी कुंजमां दिव्य सुन्दरी
बीननी मींड मीठीमां ए छेक गळी गई
दिसे अंगो नानां ह्रदयमय के तानमय शां
लता शा डोले छे कटि उपरना सौ अवयवो
अहा काळा झुले कमर पर ए वाळ सघळा
दिसे तारा जेवां चकचकित शां स्निग्ध नयनो
मळी छे शुं आंहीं जगत परनी सौ मधुरता
अहीं वेळानुं ना करवत घसातुं नकी हशे
ग्रहो तारा भानु जरूर क्षण आंहीं अटकता
स्वरोनी देवीनां नमी नमी अहीं दर्शन करे
दूरथी आवतो दोडी व्हालो ए मृग जोईने
कन्या ते हस्त लम्बावी हेतथी आवकार दे
आनंदभीनां नयने निहाळी
पंपाळती ते मृगने करेथी
दासत्व मीठुं मृगमां दिसे छे
प्रेमाळ भीनां नयने वसे जे
पछी वीणा तारो मधुर स्वर दैवी जगवता
हवामां नाचन्ती स्वरनी कंई मूर्ति खडी करे
जडी जाणे राखे नयन मृदु कन्या मृग परे
अने ए च्हेरामां नवीन कंई भावो पलटता
मृगे ए भासे छे वश थई जतो के गळी जतो
जरा डोले शृंगो वळी अरध मींच्यां नयन छे
निसासा लेतो ए मृग हृदय जाणे ठलवतो
अने कन्या शिरे रसमय अभिषेक करतो
अहो क्यारे थननथन नाची कूदी रहे
वळी ए कन्याना घडीक पद चाटे जीभ वडे
फरे वीणा तेवां हृदय नयनो अंग फरतां
दिसे बन्ने आत्मा अनुभवी रह्यां एकमयता
प्रभात काले मृग आम आवतो
वीणा सुणीने वनमां फरी जतो
स्वरो न मीठा मृग वीण ऊठतां
सुखी थती ना मृग वीण कन्यका
लगनी को लगाडे छे उरोनी रसएकता
पशु आ मानवी आ ए कांई भेद न प्रेमने
दिनो कैं आनन्दे रसभर गया आम वहेता
सदा रहेतां धूने मधुर स्वरनी आम दिल आ
प्रभाते कोई ए पथिक गढ पासे अटकतो
घडी सुणी वीणा निज पथ जतो आशिष दई
तहीं उग्यो छे हजु अर्ध भानु
नवीन रंगे नभ छे भरेलुं
शुको ऊडे गीत हजार गाई
सहु स्थळे छे भरपूर शान्ति
उदास शान्त स्वर बीन छेडे
उदार भावो मृग नेत्र रेडे
मची रही आर्द्र स्वरोनी हेली
महान आनन्दनी रेल रेली
सररर सुसवाटो थाय त्यां बागमां कैं
अरर मृग बिचारो उछळी पडे छे
थर थर थर ध्रुजे कन्यका त्रास पामी
शिथिल कर थतां ए बीन तूटे पडीने
मृगहृदय महीं छे तीर लाग्युं अरेरेरे
खळखळ ढळतुं हा रक्त भूमि परे ए
नयनजल वती ए कन्यका घा धुवे ने
मृग तडफड थातो हांफतो श्वास ले छे
मींचाई ए जातां नयन दरदे बे क्षण अने
घडी कन्या सामे रुदनमय ए शां निरखतां
अरे छेल्ले याचे निज प्रिय कने एक नजरे
वदे छे कैं आवुं नयन मृदु चोंटी रही हवे
करीने शीर्षनुं तुम्बुं नेत्रनी नखली करी
बजावी ले बजावी ले तारुं बीन हजी हजी
कृपा होजो दया होजो प्रभुनी बीननी परे
अनुकूल स्वरो मीठा हजो आ तुज हस्तने
कन्या बिचारी दुःखणी थईने
ए शीर्ष खोळे मूकती रडे छे
त्यां पाछळेथी नर कोई आवे
वात्सल्यभावे वदतो जणाये
अयि पुत्री शिकारी तो पापी छे तुज आ पिता
भूली जा ए बजावी ले तारुं बीन हवे जरा
हृदय स्थिर नथी ए कन्यका बापडीनुं
नजर नव करे ते कोण आव्युं न आव्युं
पण द्रढ थई अन्ते अश्रुमां ते गळन्ती
दरदमय छतां ए कांई मीठुं लवे छे
तुम्बुं तूटी पड्युं अरे जिगरना चीरा थया छे पिता
रे आ सांभळनारना जगतमां एवुं थयुं छे पिता
वीणा बंध थई स्वरो ऊडी गया खारी बनी जिंदगी
साथी न जगमां रह्यो प्रभु तणी आशिष एवी मळी
मृत्युने वश आ कला थई गई हुंए बनी मृत्युनी
आ संसार असार छे अहहहा ए शीख आजे मळी
व्हालां हाय अरे अरे जगतमां व्हालां उरो चीरतां
भूलोनी ज परंपरा जगत आ एवुं दिसे छे पिता
क्यां श्रद्धा अने प्रेम क्यां जगत आ आखुं अकस्मातनुं
जे प्यालुं मृगने मळ्युं मरणनुं ते हुंय मागुं प्रभु
जोई बे घडी आ लउं मृगने अने वीणा तूटेली पिता
ए निर्माण अनन्तना जल महिं डूबुं पछी हुं पिता
दिनो कैं कन्याना दरदमय ओहो वही गया
फर्यां छे ए गात्रो मुख पण फर्युं छेक ज अरे
हवे जो कोईए पथिक गढ पासे अटकतो
शिला त्यां आ वांची कंईक दुःखमां ते डूबी जतो
‘कला छे भोज्य मीठी ते भोक्ता विण कला नहीं
कलावान कला साथे भोक्ता विण मळे नहीं’
Vinano Mruga
Ugata suryani same ave chhe mrug dodato
Utare bagaman havan falange gadh kudato
Vina tano nad tahin sunaya
Anandalahere anilo bharaya
Zule fulo e kani talaman tyan
Vasanta lila svar bevadi rahyan
Bhiti kashi e mrugane dise na
Pichhan juni sthalani naki a
Namavi shrungo chal pithaman kare
Yathechchh parno tarunan jara chare
Udi rahyo chhe jalano fuvaro
Hoje tare rangin machhalio
Tyan kan mandi mrug te dhale chhe
Jara namine jal e pie chhe
Pasethi tyan to svar avya
Vayu tani laher mahin gunthaya
Kudi umange chamakavi karno
Svaro bhani e mrug dodato gayo
Hinchake khataman bethi kunjaman divya sundari
Binani minda mithiman e chhek gali gai
Dise ango nanan hradayamaya ke tanamaya shan
Lata sha dole chhe kati uparana sau avayavo
Aha kala zule kamar par e val saghala
Dise tara jevan chakachakit shan snigda nayano
Mali chhe shun anhin jagat parani sau madhurata
Ahin velanun na karavat ghasatun naki hashe
Graho tara bhanu jarur kshan anhin atakata
Svaroni devinan nami nami ahin darshan kare
Durathi avato dodi vhalo e mrug joine
Kanya te hasta lambavi hetathi avakar de
Anandabhinan nayane nihali
Panpalati te mrugane karethi
Dasatva mithun mrugaman dise chhe
Premal bhinan nayane vase je
Pachhi vina taro madhur svar daivi jagavata
Havaman nachanti svarani kani murti khadi kare
Jadi jane rakhe nayan mrudu kanya mrug pare
Ane e chheraman navin kani bhavo palatata
Mruge e bhase chhe vash thai jato ke gali jato
Jara dole shrungo vali arad minchyan nayan chhe
Nisasa leto e mrug hrudaya jane thalavato
Ane kanya shire rasamaya abhishek karato
Aho kyare thananathan nachi kudi rahe
Vali e kanyana ghadik pad chate jibh vade
Fare vina tevan hrudaya nayano anga faratan
Dise banne atma anubhavi rahyan ekamayata
Prabhat kale mrug am avato
Vina sunine vanaman fari jato
Svaro n mitha mrug vin uthatan
Sukhi thati na mrug vin kanyaka
Lagani ko lagade chhe uroni rasaekata
Pashu a manavi a e kani bhed n premane
Dino kain anande rasabhar gaya am vaheta
Sada rahetan dhune madhur svarani am dil a
Prabhate koi e pathik gadh pase atakato
Ghadi suni vina nij path jato ashish dai
Tahin ugyo chhe haju arda bhanu
Navin range nabh chhe bharelun
Shuko ude git hajar gai
Sahu sthale chhe bharapur shanti
Udas shanta svar bin chhede
Udar bhavo mrug netra rede
Machi rahi ardra svaroni heli
Mahan anandani rel reli
Sararar susavato thaya tyan bagaman kain
Arar mrug bicharo uchhali pade chhe
Thar thar thar dhruje kanyaka tras pami
Shithil kar thatan e bin tute padine
Mrugahrudaya mahin chhe tir lagyun arerere
Khalakhal dhalatun ha rakta bhumi pare e
Nayanajal vati e kanyaka gha dhuve ne
Mrug tadafad thato hanfato shvas le chhe
Minchai e jatan nayan darade be kshan ane
Ghadi kanya same rudanamaya e shan nirakhatan
Are chhelle yache nij priya kane ek najare
Vade chhe kain avun nayan mrudu chonti rahi have
Karine shirshanun tumbun netrani nakhali kari
Bajavi le bajavi le tarun bin haji haji
Krupa hojo daya hojo prabhuni binani pare
Anukul svaro mitha hajo a tuj hastane
Kanya bichari duahkhani thaine
E shirsh khole mukati rade chhe
Tyan pachhalethi nar koi ave
Vatsalyabhave vadato janaye
Ayi putri shikari to papi chhe tuj a pita
Bhuli ja e bajavi le tarun bin have jara
Hrudaya sthir nathi e kanyaka bapadinun
Najar nav kare te kon avyun n avyun
Pan dradh thai ante ashruman te galanti
Daradamaya chhatan e kani mithun lave chhe
Tumbun tuti padyun are jigarana chira thaya chhe pita
Re a sanbhalanarana jagataman evun thayun chhe pita
Vina banda thai svaro udi gaya khari bani jindagi
Sathi n jagaman rahyo prabhu tani ashish evi mali
Mrutyune vash a kala thai gai hune bani mrutyuni
A sansar asar chhe ahahaha e shikh aje mali
Vhalan haya are are jagataman vhalan uro chiratan
Bhuloni j paranpara jagat a evun dise chhe pita
Kyan shraddha ane prem kyan jagat a akhun akasmatanun
Je pyalun mrugane malyun marananun te hunya magun prabhu
Joi be ghadi a laun mrugane ane vina tuteli pita
E nirman anantana jal mahin dubun pachhi hun pita
Dino kain kanyana daradamaya oho vahi gaya
Faryan chhe e gatro mukh pan faryun chhek j are
Have jo koie pathik gadh pase atakato
Shila tyan a vanchi kanik duahkhaman te dubi jato
‘kala chhe bhojya mithi te bhokta vin kala nahin
Kalavan kala sathe bhokta vin male nahin’
Vīṇāno mṛuga
Ugatā sūryanī sāme āve chhe mṛug doḍato
Utare bāgamān hāvān falānge gaḍh kūdato
Vīṇā taṇo nād tahīn suṇāya
Ānandalahere anilo bharāya
Zule fūlo e kanī tālamān tyān
Vasanta līlā svar bevaḍī rahyān
Bhīti kashī e mṛugane dise nā
Pichhān junī sthalanī nakī ā
Namāvī shṛungo chaḷ pīṭhamān kare
Yathechchh parṇo tarunān jarā chare
Ūḍī rahyo chhe jalano fuvāro
Hoje tare rangīn māchhalīo
Tyān kān mānḍī mṛug te ḍhaḷe chhe
Jarā namīne jal e pīe chhe
Pāsethī tyān to svar āvyā
Vāyu taṇī laher mahīn gunthāyā
Kūdī umange chamakāvī karṇo
Svaro bhaṇī e mṛug doḍato gayo
Hīnchake khāṭamān beṭhī kunjamān divya sundarī
Bīnanī mīnḍa mīṭhīmān e chhek gaḷī gaī
Dise ango nānān hradayamaya ke tānamaya shān
Latā shā ḍole chhe kaṭi uparanā sau avayavo
Ahā kāḷā zule kamar par e vāḷ saghaḷā
Dise tārā jevān chakachakit shān snigḍa nayano
Maḷī chhe shun ānhīn jagat paranī sau madhuratā
Ahīn veḷānun nā karavat ghasātun nakī hashe
Graho tārā bhānu jarūr kṣhaṇ ānhīn aṭakatā
Svaronī devīnān namī namī ahīn darshan kare
Dūrathī āvato doḍī vhālo e mṛug joīne
Kanyā te hasta lambāvī hetathī āvakār de
Ānandabhīnān nayane nihāḷī
Panpāḷatī te mṛugane karethī
Dāsatva mīṭhun mṛugamān dise chhe
Premāḷ bhīnān nayane vase je
Pachhī vīṇā tāro madhur svar daivī jagavatā
Havāmān nāchantī svaranī kanī mūrti khaḍī kare
Jaḍī jāṇe rākhe nayan mṛudu kanyā mṛug pare
Ane e chherāmān navīn kanī bhāvo palaṭatā
Mṛuge e bhāse chhe vash thaī jato ke gaḷī jato
Jarā ḍole shṛungo vaḷī araḍ mīnchyān nayan chhe
Nisāsā leto e mṛug hṛudaya jāṇe ṭhalavato
Ane kanyā shire rasamaya abhiṣhek karato
Aho kyāre thananathan nāchī kūdī rahe
Vaḷī e kanyānā ghaḍīk pad chāṭe jībh vaḍe
Fare vīṇā tevān hṛudaya nayano anga faratān
Dise banne ātmā anubhavī rahyān ekamayatā
Prabhāt kāle mṛug ām āvato
Vīṇā suṇīne vanamān farī jato
Svaro n mīṭhā mṛug vīṇ ūṭhatān
Sukhī thatī nā mṛug vīṇ kanyakā
Laganī ko lagāḍe chhe uronī rasaekatā
Pashu ā mānavī ā e kānī bhed n premane
Dino kain ānande rasabhar gayā ām vahetā
Sadā rahetān dhūne madhur svaranī ām dil ā
Prabhāte koī e pathik gaḍh pāse aṭakato
Ghaḍī suṇī vīṇā nij path jato āshiṣh daī
Tahīn ugyo chhe haju arḍa bhānu
Navīn range nabh chhe bharelun
Shuko ūḍe gīt hajār gāī
Sahu sthaḷe chhe bharapūr shānti
Udās shānta svar bīn chheḍe
Udār bhāvo mṛug netra reḍe
Machī rahī ārdra svaronī helī
Mahān ānandanī rel relī
Sararar susavāṭo thāya tyān bāgamān kain
Arar mṛug bichāro uchhaḷī paḍe chhe
Thar thar thar dhruje kanyakā trās pāmī
Shithil kar thatān e bīn tūṭe paḍīne
Mṛugahṛudaya mahīn chhe tīr lāgyun arerere
Khaḷakhaḷ ḍhaḷatun hā rakta bhūmi pare e
Nayanajal vatī e kanyakā ghā dhuve ne
Mṛug taḍafaḍ thāto hānfato shvās le chhe
Mīnchāī e jātān nayan darade be kṣhaṇ ane
Ghaḍī kanyā sāme rudanamaya e shān nirakhatān
Are chhelle yāche nij priya kane ek najare
Vade chhe kain āvun nayan mṛudu chonṭī rahī have
Karīne shīrṣhanun tumbun netranī nakhalī karī
Bajāvī le bajāvī le tārun bīn hajī hajī
Kṛupā hojo dayā hojo prabhunī bīnanī pare
Anukūl svaro mīṭhā hajo ā tuj hastane
Kanyā bichārī duahkhaṇī thaīne
E shīrṣh khoḷe mūkatī raḍe chhe
Tyān pāchhaḷethī nar koī āve
Vātsalyabhāve vadato jaṇāye
Ayi putrī shikārī to pāpī chhe tuj ā pitā
Bhūlī jā e bajāvī le tārun bīn have jarā
Hṛudaya sthir nathī e kanyakā bāpaḍīnun
Najar nav kare te koṇ āvyun n āvyun
Paṇ draḍh thaī ante ashrumān te gaḷantī
Daradamaya chhatān e kānī mīṭhun lave chhe
Tumbun tūṭī paḍyun are jigaranā chīrā thayā chhe pitā
Re ā sānbhaḷanāranā jagatamān evun thayun chhe pitā
Vīṇā banḍa thaī svaro ūḍī gayā khārī banī jindagī
Sāthī n jagamān rahyo prabhu taṇī āshiṣh evī maḷī
Mṛutyune vash ā kalā thaī gaī hune banī mṛutyunī
Ā sansār asār chhe ahahahā e shīkh āje maḷī
Vhālān hāya are are jagatamān vhālān uro chīratān
Bhūlonī j paranparā jagat ā evun dise chhe pitā
Kyān shraddhā ane prem kyān jagat ā ākhun akasmātanun
Je pyālun mṛugane maḷyun maraṇanun te hunya māgun prabhu
Joī be ghaḍī ā laun mṛugane ane vīṇā tūṭelī pitā
E nirmāṇ anantanā jal mahin ḍūbun pachhī hun pitā
Dino kain kanyānā daradamaya oho vahī gayā
Faryān chhe e gātro mukh paṇ faryun chhek j are
Have jo koīe pathik gaḍh pāse aṭakato
Shilā tyān ā vānchī kanīk duahkhamān te ḍūbī jato
‘kalā chhe bhojya mīṭhī te bhoktā viṇ kalā nahīn
Kalāvān kalā sāthe bhoktā viṇ maḷe nahīn’
Source : કલાપી